Na een maandje rustig aan te hebben gedaan mocht ik eindelijk weer los gaan. Wij hadden gekozen voor Ohm Festival in Delft. Na dagen van regen was het eindelijk een dagje mooi weer en dus konden wij niet wachten om weer eens lekker te feesten.
Aangekomen in Delft beloofde de organisatie ons dat het maar een kwartiertje lopen was vanaf het station. Dit was ook inderdaad het geval. Eenmaal aangekomen op het terrein deden we ons vaste rondje van kluisjes, wc’s en muntjes. De muntjes waren de gemiddelde prijs die je op bijna elk festival betaalt. Het eerste uur was er alleen bij de housestage iemand aan het draaien. Slim bedacht aangezien het dan toch meestal nog rustig is. Hier bracht Prunk al heerlijke vrolijke house de wereld in. Ook de aankleding was lekker zomers en vrolijk. We besloten nog even te gaan zitten, om onze krachten te sparen en te genieten van deze heerlijke muziek.
Toen zou het tijd zijn voor Secret Cinema bij de technostage, maar tot onze verbazing zagen we Sandrien de dj-booth beklimmen. Na wat navraag kwamen we erachter dat deze twee hadden geruild. De technostage bevond zich binnen en was heerlijk industrieel aangekleed. Helaas was er hier maar 1 bar met 2 barvrouwen. Ik had al veel goede verhalen over Sandrien gehoord en wilde deze vrouw dan ook graag zien, maar na een kwartier besloten we toch weer naar buiten te gaan. Het was niet helemaal naar onze smaak.
Hier was Olivier Weiter nog steeds vrolijk aan het draaien. Deze man weet zijn muziek altijd goed af te stemmen op het publiek en elke keer kijk en luister ik weer met plezier naar hem. Ook begon het op het terrein nu al aardig druk te worden, maar dit bracht helaas niet veel bij aan de sfeer. Wij kunnen nog steeds onze vinger er niet op leggen, maar het voelde niet helemaal top aan. Een aantal mensen heb ik hier over gesproken en die hadden hetzelfde gevoel.
Dit mocht de pret niet drukken, we feesten gewoon verder. Oliver Schories bracht ons ondertussen naar de zevende hemel met zijn vrolijke deuntjes. En ook het zonnetje brak telkens door waardoor we alleen nog maar meer los wilden gaan. Door de drukte werd het bij de bar wel steeds drukker en door het eco-systeem met de bekertjes en wat onervaren barpersoneel duurde het wel wat langer. Gelukkig waren er genoeg gezellige mensen waar je ondertussen mee kon praten.
Toen was het tijd voor onze held Alan Fitzpatrick. We snelde ons naar binnen en zochten een plekje aan de zijkant waar het niet te warm was. Heel de zaal stond al vol en iedereen was er klaar voor. Helaas kon de jacht op de konijnen ook weer geopend worden. We trokken ons er weinig van aan en we gingen helemaal uit ons naad op Alan. Man wat zette hij weer een set neer!
Nog nagenietend van dit setje besloten we weer naar buiten te gaan en even wat te eten. Er was voldoende keuze en de pizza en hotdogs waren echt heerlijk. We liepen terug naar de housestage waar het ondertussen tijd was voor Dale Howard. Ook over deze heer had ik al veel gehoord en deze stelde niet teleur. Heerlijk dansend op zijn beats vloog de tijd voorbij. Een vriend van ons raadde aan om ook even bij de Yardbird te gaan kijken.
Deze stage was een kleine ruimte tussen 2 gebouwen waardoor hier een heerlijke intieme sfeer hing. Hoe donkerder het werd hoe beter de sfeer werd en hoe lekkerder de muziek. De man die op dat moment aan het draaien was, was Elias Mazian. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar wat draaide hij heerlijk. Alles kon en alles mocht. Van techno tot disco, het kwam allemaal voorbij. De rest besloot nog even naar de technostage te gaan, maar ik stond hier zo heerlijk te genieten dat ik besloot te blijven. Toen was het tijd voor Melon. Mensen die mij kennen weten dat ik al een hele tijd fan van hem ben. Ook deze keer maakte hij mijn avond weer helemaal goed. Heerlijke dansend op zijn deuntjes naderde het einde heel snel.
Ik heb het prima naar mijn zin gehad op Ohm festival. De aankleding en de locatie waren helemaal top. Kortom, een heerlijk dagje gehad met heel veel gezellige mensen.
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!