
Sinds 2005 staat de tweede zaterdag van augustus bij veel festivalgangers in het teken van Loveland. Ook de editie van dit jaar was wederom uitverkocht. 20.000 partypeople wisten de weg te vinden naar het Sloterpark en werden daarvoor beloond.
Die beloning kwam onder andere van boven. De hele week was er namelijk regen voorspelt, maar dat konden de weergoden (kijkend naar de line up waarschijnlijk) niet over hun hart verkrijgen.
Die line up mocht er namelijk zijn. Nu is dat bij Loveland meestal wel goed geregeld, maar dit jaar wist deze reporter echt niet meer waar hij naar toe moest. Vanaf negen uur stonden de volgende namen bijvoorbeeld op de zes stages: Adam Beyer, Matador, Maceo Plex, Oliver Koletzki, Sasha en Arjuna Schiks. Het niet willen maken van dergelijke keuzes heeft Hugh Heffner er waarschijnlijk ooit toe aangezet om het Playboy Mansion te openen.

Zoals vermeld vindt Loveland plaats in het Sloterpark. Een van de mooiste buitenlocaties van Nederland naar mijn mening. Het terrein is gelegen aan de Sloterplas waardoor het geheel een hele prettige sfeer ademt. De bekendste stage van Loveland en een van de bijzonderste in Nederland is zonder enige twijfel T Dansant. Deze stage staat namelijk aan de rand van het zwembad met een dansvloer die gelegen is OP het water. Bij zeeziekte misschien geen aanrader, maar een bijzondere plek om je dansmoves te laten zien. Een blik op de beoordelingssite Yelp leert ons dat het park onder andere bekend is vanwege de vele donzige bruine konijntjes.
Daar is dan vervolgens mooi het bruggetje naar de bezoekers. Alhoewel je met een dergelijke line up een ware invasie van konijnendansers zou verwachten is dit zeker niet het geval. Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen het dansje en de mensen op zich. Ervaring leert echter dat het niet de meest gezellige festivalgangers zijn helaas. Het publiek op Loveland is gemêleerd en gemiddeld een stuk ouder dan op de andere Amsterdamse festivals. Evenals andere jaren bleek dit een prima ingrediënt voor een van de gezelligste festivals van Nederland, de sfeer is er namelijk super.
Het grote voordeel van feesten in het Sloterpark is dat je in de wijk gratis kunt parkeren waarna je binnen vijf minuten op het terrein staat. De organisatie biedt tevens de mogelijkheid om tegen betaling te parkeren. De reden hiervoor zal ongetwijfeld van overheidswege zijn in verband met te verwachten verkeers/parkeerchaos. Maar de 15 euro die je daar ter plekke af moest tikken besteden we toch echt liever aan een drankje.
Bij aankomst op het terrein werden we aan de persbalie vlot geholpen en mochten we richting beveiliging. De muntjes en het kluisje waren snel geregeld waarna we de party area betraden. Het eerste wat opviel was dat het druk was. Heel druk. Met 20.000 bezoekers heb je dat natuurlijk al snel, maar het terrein van Loveland is dusdanig ingericht dat de ruimte aan de stagekant van het festival toch wel enigszins ontbreekt. De oplossing daarvoor lag aan de overkant van het water. Daar bevinden zich twee heuse eilanden met voldoende ruimte om te relaxen of te genieten van al het moois op het art eiland.
Deze dag stond voor mij echter puur in het teken van muziek en de gezelligheid. De overige activiteiten heb ik buiten beschouwing gelaten. Waarbij ik wel moet toegeven enkele fantastische minuten in de speeltuin en zelfs een Titanic moment meegemaakt te hebben in het kraaiennest naast the Nest stage.
De dag begon bij Karotte op de Fire! stage waarvan gezegd kan worden dat hij langzaam op gang kwam. Het tijdstip van de dag heeft daar natuurlijk invloed op, vandaar dat we even gingen kijken bij Tom Trago. Deze Nederlands held was in tegenstelling tot zijn recentelijk gemiste afspraak met niemand minder dan Madonna op tijd wakker waardoor het tempo hier aanzienlijk hoger lag. Al dansend op het water van de T dansant zag je nog eens goed hoe enorm druk het was. Deze stage stond namelijk van bar tot bar vol.
Een gedeelte van de live set van Kollektiv Turmstrasse op de underground stage bevestigde mijn vermoeden. Het geluid op een aantal stages klonk niet helemaal lekker en kon niet matchen met het geluid van festivals als Welcome to the Future en DGTL. De overstap naar Dubfire gevolgd door Joris Voorn bleek een juiste. De laatste is al sinds jaar en dag een garantie voor waanzinnige sets. Ook de set op de Fire! stage van Loveland was daar wederom geen uitzondering op.
Alhoewel het begin van mijn report anders doet vermoeden was ik al zeker wie voor mij Loveland 2014 zouden afsluiten. Tijdens DGTL had ik van beiden slechts stukje meegekregen en toen bekend werd dat ze op Loveland zouden staan was dat voor mij dan ook gelijk doorslaggevend. Adana Twins en Oliver Koletzki. Wat een waanzinnig lekkere sets brachten deze heren ten gehore. Diep, soms hard, soms disco, soms hip hop, maar bovenal gevarieerd van begin tot einde.
Na de set van Oliver Koletzki besloten we nog even te kijken bij Maceo Plex, maar het einde van de dag naderde gevoelsmatig en dus was het tijd voor een afsluitende hap waarbij we niet veel verder kwamen dan een broodje kaassouffle. Tja, tiswat! Geen bio frieten kunnen vinden!! ( dat kan echter ook aan het tijdstip hebben gelegen)
Loveland was super gezellig en de line up was dit jaar beter dan ik bij dit festival in jaren voorbij heb zien komen. Hierbij besef ik dat dit uiteraard een persoonlijke voorkeur betreft. De ervaring van de organisatie uit zich in een festival wat vlotjes verloopt en je geen moment ergens op hoeft te wachten. Wat betreft horeca was het dan ook goed geregeld. De keuze vond ik echter magertjes in verhouding tot de andere grote hoofdstedelijke festivals. Het geluid kan op sommige stages zeker beter.
Een minpunt vind ik zeker de drukte waardoor je af en toe het idee hebt in een Primark te lopen. Dat Loveland om muziek en liefde draait wordt daardoor wel eens te meer bewezen. De sfeer bleef super en ik heb genoten!
De foto's van Guestzone staan op onze site en op onze Facebookpagina.