
Hoeveel mensen verheugen zich er op om lekker je ding te gaan doen in een fabriek.. In de praktijk vermoedelijk maar weinig, want wanneer je er dagelijks bijvoorbeeld rondloopt om er je werk te doen dan kijk je er net iets anders naar dan wanneer er sprake is van een leuke maar bijzondere gelegenheid.
Zo ook op deze eerste zaterdag in maart. Een hele normale zaterdag waarbij koning winter op zijn retour blijkt, maar het voorjaar officieel nog net niet is begonnen. Het seizoen van festivals staat weer voor de deur, en met een temperatuur zo rond de 15 graden kom je al snel in de stemming. Juist omdat het ook de dag was om de good old danspasjes weer even te oefenen. Tijd voor een feestje!
Schattige fabriek
Utrecht was vandaag het centrale middelpunt van een feestje om niet snel te vergeten. De touringcar stond al klaar bij het theater, dus vanuit het station liep je letterlijk de bus in. Na een paar minuten leek zich er een compleet kippenhok meester te hebben gemaakt van de feestbus. Kan je normaal in het openbaar vervoer veelal stilte waarnemen, wanneer mensen naar een feest gaan dan lijkt er een gevoel van schoolreisje in de lucht te hangen en komt al het enthousiasme bij feestgangers er al uit nog voor de plek van bestemming is bereikt.
De locatie van vandaag was De Fabrique Evenementenlocatie in de Domstad. De rit in de gezellig rijdende kippenhok duurde niet al te lang. Voor ons lag ineens een fabriekje. Geen groots industrieel gedoe, maar echt een fabriek met een ‘ach wat schattig’ gehalte qua omvang. Klein maar fijn, en zelfs zo prettig dat je bij het uitstappen al direct voor de toegangspoort stond.
Het was nog maar vroeg in de middag, wat het voordeel met zich meebracht dat er op dat moment geen lange rijen voor de deur stonden. De sfeer was uitgelaten en iedereen had duidelijk zin in een feestje. Niet heel vreemd, want op een vrije zaterdag weten dat je naar een lekker feestje gaat met een goede line-up, zorgt automatisch voor een prima humeur. Buiten was het vrij aangenaam, al stond er een klein windje dat alles net iets kouder liet aanvoelen.
Na de gebruikelijke plichtplegingen om binnen te komen waren we er helemaal klaar voor. Overbodige spullen in de locker, snel door naar de muntjes om ook de inwendige mens happy te houden vandaag, en hop Soenda we are ready!!
Het ‘waar gaan we starten’-spel
De line-up van vandaag was veelbelovend. Met het programmaboekje in de hand stonden we al direct ons vertwijfeld af te vragen waar we het beste konden beginnen. Tja, ga maar eens kiezen. Op vier plekken in de oude fabriek kon je je lekker laten gaan deze dag, bij Java, Komodo, Roti en een Secret Stage. En dan ook letterlijk geheim he, want de betreffende plek was uiteraard op geen plattegrond te vinden. Kom er maar eens achter wanneer je een richtingsgevoel hebt van een kip ;-)

Bij Java (volgens mij de grootste locatie binnen de fabriek) kon je lekker genieten van artiesten als Saam, Juan Sanchez, Etapp Kyle, Vril (live), Luke Slater en Ben Klock. Het naastliggende Roti liet de feestgangers op gaan in de beat van Pablo Discobar Soundsystem, Elias Mazian, Beesmunt Soundsystem, Tom Trago en Samuel Deep & Wouter S.
Alsof er nog niet genoeg te kiezen viel had de locatie Komodo erg goede namen als Secunda, Albert van Abbe, SNTS, Clouds en Dax J! En wanneer je oog de Secret Stage kon waarnemen, dan viel je met je neus in de boter bij Scott Franka, Bax Reznik en De Sluwe Vos.
Keuzes, keuzes, keuzes… Met een lekkere line-up eigenlijk niet zo makkelijk, waardoor we besloten de voor ons gebruikelijke systematiek maar eens te hanteren door overal lekker een eerste indruk te krijgen en vanzelf te zien waar de voeten bleven hangen. Met Java liepen we binnen bij Juan Sanchez waar de beat al flink was ingezet. Op hetzelfde moment kon je ook genieten van Pablo Discobar Soundsystem bij Roti en Secunda bij Komodo.
Het klonk overal direct lekker, al was de muziek hier en daar niet altijd even hard, en de stemming was ook gelijk al optimaal, terwijl de middag nog niet eens zo lang was ingezet. Een goede stemming klinkt vanzelfsprekend, maar we hebben het wel eens anders gezien en juist ook in de middag. Omdat ook voeten niet altijd zelfstandig keuzes kunnen maken besloten we letterlijk voor een rondje te gaan.
Van chill naar tril
Bij Java (nee, niet het eiland) kwamen de lekkere trillingen je al tegemoet. Net voor de ingang van deze locatie stond een lange rij met loungebanken om je even te vermaken. Voordeel was dat juist op deze plek de muziek erg goed klonk, en dan was je niet eens binnen. Als notoire feestgangers konden we het natuurlijk niet laten ons achterwerk even te plezieren en eigenlijk een chillmomentje direct in te zetten. Intussen werden de voetjes natuurlijk wel wat ongeduldig.
Als lezer begrijpt u vast dat het momentje chillen letterlijk een korte tijdsbesteding werd. Het achterwerk had het pleziertje gehad, dus werd het tijd voor de eerste echte danspasjes. En zoals het bij goede muziek altijd gaat, weten de voeten dan vanzelf de weg wel te vinden. Na enige tijd in de beat en lasershow te zijn opgegaan besloten we de locatie te verwisselen voor Roti met de Pablo Discobar Soundsystem.
Iedere plek in de fabriek had z’n eigen sfeer en dynamiek en het verschil tussen Roti en Java was best groot, maar beiden zeer aangenaam. Moeiteloos konden de voeten de draad op deze locatie dan weer oppakken terwijl de ogen intussen steeds aangenaam werden verrast door alles wat er aan lichtshow te bewonderen viel.
Nadat de tijd ook hier voorbij vloog besloten we na al het harde werken even tot rust te komen op een aangename chillplek. Met het bekende moment van babbelen met bekenden en onbekenden (die dan weer bekenden zouden worden) zou de avond bijna voor de deur staan. Het moment om de voeten, oren en ogen te gaan vermaken op de plek waar SNTS zijn opwachting zou maken.
Met de heerlijke muziek van SNTS en aansluitend Clouds konden we bij Komodo onze reguliere beleefde (werk)wereld even verruilen voor deze droomwereld met bastrillingen die tintelen in je lichaam met een lasershow om je ogen te plezieren. Terwijl iemand de wijzers van de klok stiekem vooruit had gezet was de avond inmiddels al lang gevallen en besloten we na een nieuw rondje van ontspanning de volgende dansinspanning te verrichten bij Luke Slater en Ben Klock.
Luister naar jezelf
De avond was nog niet voorbij toen het helaas toch tijd werd om naar ons zelf te luisteren. Want hoe geweldig en leuk de muziek en sfeer ook was, soms komt je lichaam na een lange en pittige werkweek tot de conclusie dat het toch even genoeg kan zijn, hoe tegenstrijdig het soms ook klinkt en voelt. We bleven deze keer dus niet tot de laatste noot had geklonken, maar besloten om wat eerder het feestje te verlaten. Dus absoluut niet door de muziek, locatie, sfeer of alles er om heen wat gewoon zeer aangenaam was, maar als luistermomentje naar jezelf.
Buiten was het prettige weer inmiddels totaal gewijzigd in een druilerige bui alsof het geen voorjaar werd maar herfst. Op weg naar het station genoten we na van een heerlijke middag en avond die ons opnieuw bij zou blijven. Zoals altijd was deze editie van Soenda ook weer eentje om je vingers bij af te likken.
Een nieuw feest- en festivalseizoen komt er aan, en ik heb er al zin in!
Reporter:
Alexander Strack van Schijndel
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!