Free Your Mind Festival, Arnhem (06-06-2015)

Bepaalde festivals maakt het mij totaal niet uit welke namen er op de line up staan zolang de muziekstroming maar de mijne is. Een van die festivals is het Arnhemse Free Your Mind. Daarvoor zijn een aantal redenen te verzinnen. Een van de belangrijkste is dan toch wel dat mijn bed hemelsbreed zo’n 4 kilometer verwijderd is van de mainstage. Tel daar bovenop een waanzinnige locatie aan de Rijn, een zonnetje, heel veel gezellige festivalvrienden en dan weet je gewoon al dat je een heerlijke dag tegemoet gaat.

Free Your Mind is van oudsher een technominded festival. De pogingen die de afgelopen jaren gedaan werden om het geheel en wat commerciëler tintje te geven waren niet altijd even succesvol. Het tienjarig bestaan twee jaar geleden was mede daardoor een van de slechtste editie ooit. Verbetering werd daarna dan ook beloofd. Het festival zou terug gaan naar de roots. Het moest weer gezellig, enigszins alternatief en vooral heel leuk worden. De editie van vorig jaar was al een hele stap vooruit. De muzikale programmering liet toen echter volgens de meeste bezoekers heel veel te wensen over.

Hoe anders was het dit jaar. Kosten nog moeite waren gespaard om een line up neer te zetten die je kunt plaatsten in de top vijf van alle festivals dit jaar. Grote publiekstrekkers waren onder andere Jamie Jones, Seth Troxler, Hot since 82, Rod, Egbert (live), Guy Gerber en onze eigen Arnhemse held Franky Rizardo met zijn eigen Flow stage. Wie naar de timetable hieronder kijkt zal begrijpen dat we het die dag moeilijk hadden met het maken van keuzes.

Acht dikke stages met namen die voor de normale mens niet te onthouden zijn. Een blik in het Latijns woordenboek levert de volgende vertalingen op: Litus ( kust), Flumine (stromend water), Harenam (zand), Metallum (metaal), Lapis (steen), Tenebris (duister). Dat verklaarde dan ook weer de plaatsing van de stages. Zo stond Metallum onder de ijzeren brug en Flumine aan het water. Tja, had ik mijn VWO maar met Latijns afgerond toen ik een puberende festivalganger was dan had ik de stages afgelopen zaterdag een stuk sneller gevonden. Goede wegbewijzering ontbrak namelijk.

Dat was helaas ook het geval bij binnenkomst. Na de afgelopen 8 jaar aan mijn kant van de brug het festivalterrein opgelopen te zijn was er dit jaar besloten een kleine omleiding te organiseren waardoor de meeste bezoekers ruim twintig minuten verder moesten lopen. Wat mij betreft zeker een punt om volgend jaar te heroverwegen.

Evenals andere jaren was er naast de muziek enorm veel te doen. Massages, gezichtsbeschilderingen, een waarzegster, een zonnebrand insmeer tent etc. etc. De barbiers van The Barberstation stonden eveneens klaar om de festivalgangers te voorzien van de beste oldskool kapsel en vers getrimde baarden.

Terug naar de muziek. Zoals al gezegd wist je eigenlijk van gekkigheid niet waar je moest beginnen. Teveel keuzes maken het festivalleven helaas niet altijd makkelijker. Mijn traject begon bij Homework. Tijdens de set van deze heren viel de muziek uit. Dit kan gebeuren natuurlijk en is meestal niet zo erg. Echter, zodra zoiets gebeurt, is er een persoon die dan naar voren stapt, de mc. So far zo goed zou je zeggen. Deze man echter leek verdwaald te zijn. Gehuld in kleding die niet zou misstaan op het laatste avondmaal van Leonardo da Vinci leek hij eerder thuis te horen op de EO jongeren dag. Die een paar honderd meter verderop plaatsvond in een eveneens uitverkocht Gelredome. Waarschijnlijk was hij daar als prediker ook beter uit de verf gekomen. Wat was deze man een ontsiering voor deze stage. Je zou kunnen denken dat de muziek uit principe stopte omdat deze Mc er non stop door heen schreeuwde.

Om deze ergernis te ontvluchten zochten we Seth Troxler op. De stage gelegen aan de pijlers van de John Frost brug kon mij echter niet heel erg bekoren. Persoonlijk vond ik zijn set wat vlak. Neem daarbij dat er geen gewone bar bij deze stage stond en de keuze was snel gemaakt. De tocht bracht ons bij de set van een heerlijk draaiende Hot since 82. Als echter Arnhemmer pak je uiteraard de set van Franky Rizardo mee en hij stelde dan ook zeker niet teleur. Zelfs de Mc viel niet meer op. De stage ging ondanks het warme weer volkomen los. Kudo’s Franky!

De volgende uren werden besteed aan rondlopen en praten. Een van de voor- en misschien dan ook wel nadelen van een thuisfeestje. Maar gezellig was het zeker! De set die ik vandaag niet wilde missen was die van twee jonge honden. Geen grote namen dus, maar daarom zeker niet minder geliefd. Georgio Star en Judah Darenville, de heren achter het concept Slordig, rockten vorig week Edit festival al. Tijdens FYM stonden ze afsluiter op de kleine, maar erg gezellig Kornuit stage. Deze anderhalf uur durende set was voor mij toch echt het muzikale hoogtepunt van de dag. Luister de set hier om te kijken of je het met mij eens bent.

Deze set betekende voor mij ook het einde van een heerlijke dag. Free Your Mind was waanzinnig dit jaar. Ik heb met volle teugen genoten. Persoonlijk vond ik een aantal grote namen niet echt overtuigen en vond ik veel sets wat vlak. De wegbewijzering kan echt vele malen beter en de papieren drankbonnetjes moeten ook maar eens definitief naar het archief.

Desondanks was het een fantastisch en terecht uitverkocht festival. De twaalfde editie is dan ook een prachtige voorbode voor wat de nieuwe organisatie de aankomende jaren voor ons in petto heeft.

De eerste zaterdag in juni 2016 sta ik er weer!

De foto's van Guestzone vind je hier of tag je vrienden op Facebook.

Reporter : Alexander Strack van Schijndel