
Richting het NDSM terrein. Kriebels in m’n buik, gezonde spanningen. We stappen de trein in met een zonnetje richting Amsterdam Centraal. Onderweg de nodige grijze wolken tegengekomen met wat spetters. In de hoop dat het snel zou gaan opklaren en het zonnetje de weg zou kunnen vinden bijna aangekomen op Amsterdam Centraal. Het moment dat we de pont pakken klaart het op. Een opluchting en blije gezichten op de boot. Mensen die hun zonnebril pakken en het moment dat je het terrein in zicht krijgt, de kriebels nog meer door je lijf beginnen te gaan.
Ik ben op twee minuten loopafstand van de ingang. Nog heel even in de rij staan en dan is het zover. Eenmaal binnen krijg ik spontaan een grote glimlach op mijn gezicht. De muziek komt je tegemoet, je kijkt tegen de Penoze stage aan. Waar het ooit allemaal met Lose Your Mind begon. Niet zo gek dus dat dat de mainstage is. Twee maal rechts af en je ziet 3 andere stages. Reckless aan je linkerhand, een stukje verder World of Hardcore. Even een rondje snuffelen, mensen kijken en de weg vinden voor vandaag. Na de World of Hardcore kom je aan bij de Tijdmachine. Het laatste half uurtje van Frontliner daar heerlijk gedanst. Het terrein vind ik prachtig. Een groot industrieel gebied, een grote hijskraan voor mijn neus. De kleuren van de containers en het zonnetje in het water van ’t IJ. Kei harde beats die beuken over het terrein en het stoere karakter, ik vind het perfect!
Ik ga de hoek om en loop onder de hijskraan door naar de Crystal stage. Deze moest ik wel even navragen waar die nou te vinden was. Tussen de stages liggen wat mensen op de loungezakken te genieten van de muziek, eten poffertjes of genieten gewoon heerlijk van het zonnetje. Adrenalize & MC Shizzler zijn heerlijk aan de gang. Hier is het jammer genoeg iets minder druk maar dat merk je totaal niet aan de sfeer. Het geluid klinkt goed en het eerste kippenvel momentje komt al snel. Muziek, iets magisch. Wat het met je kunt doen daar hoeven woorden niet aan te pas te komen. Het gevoel van thuiskomen op een feest en de hele dag genieten. Ik houd ervan.
Penoze, daar moet ik nog heen. Veel vrienden al tegen gekomen. Andere mensen die mij complimenteren over hoe ik eruit zie. Het gevoel dat het helemaal goed zit vandaag. Een donkere wolk die op komt zetten, twijfel om toch maar even langs mijn locker te gaan. Gelukkig niet nodig want al snel komt het zonnetje weer mooi tevoorschijn. Langs de verschillende eettentjes die variëren van (biologische) patat, Vietnamese loempia’s, oer-Hollandse poffertjes of gewoon een lekker stukje fruit . Door naar één van mijn eerste drankjes. De muntjes kosten €2.50 per stuk wat erg aangenaam is. Mijn eerste Liefmans gaat met liefde naar binnen! Zelfs aan de dames is goed gedacht.
Verder zijn er een aantal merchandise tenten verdeeld over het terrein. O.a. : Oordoppen, zonnebrillen, petjes, lolly’s en niet te vergeten de bekende waaiers zijn daar verkrijgbaar. Gauw door naar Penoze waar The Prophet net begint met draaien. Een planning? Nee vandaag gaat alles puur op gevoel. Ik heb mijn costumized t-shirt van Ran-D met Rebel to the grave aan en ben helemaal in mijn mood. Even een hapje eten en dan draaien Ran-D , Alpha² en The Prophet. Wat een mensen! Mooie mensen, verkleedde mensen, mensen met veel piercings, gekleurd haar, allerlei soorten en maten.
De stemming zit er meer dan goed in. Even nagevraagd bij Jeroen Sijtsma (organisatie) en andere mensen hoeveel mensen er nou eigenlijk zijn. Bijna uitverkocht met nog een aantal kaarten aan de deur. Dat mag je wat mij betreft een geslaagd festival noemen.
Een groepje mensen met beperkingen komt voorbij, ik vind het geweldig om te zien. Mijn eigen zusje revalideert nog altijd en ook wij hebben een rolstoel mee. Ik kan me er goed in vinden en vind het mooi om te zien dat iedereen er zo mee omgaat. Respectvol met elkaar om gaan, een praatje maken en op ieder zijn of haar eigen manier er optimaal van kan genieten. Een versierde scootmobiel, een aangepaste rolstoel met vlaggen van DJ’s. DJ’s die de moeite doen om het deze mensen op de foto te gaan. DJ’s die door het publiek heen lopen en ook genieten van hun collega’s die draaien. Het enige min puntje vond ik dat het toilet voor de rolstoel minder toegankelijk was. Verder waren de beveiligers en hulpverleners erg aardig en behulpzaam. Snel nog een rondje doen.
‘’Hey! Zal ik die rolstoel even door te tent heen rossen?!’’ Hakkuh bij de hardcore. Unexist weet waar die mee bezig is. Toffe reacties en respect van de mensen die allemaal erg nieuwsgierig zijn. Nog even een klein half uurtje naar Technoboy bij Tijdmachine. De rest van de avond brengen we door bij Penoze.
Het moment dat Tomorrow and Beyond van Frequencerz begint word ik er weer goed aan herinnerd waarom ik zo van deze muziek houd. Emoties komen zo nu en dan ook flink los. Euforisch, RAW of Hardcore. Naarmate dat de zon ten onder begint te gaan toont het NSDM terrein nog even zijn karakter. Wat een mooi feest! High Voltage & Titan, daarna Radical Rememption als afsluiter. Dit is RAW, dit is geweldig! Straks door naar After motherfuckers. Ja.. Ik mag nog even door.
Tatanka - Tokyo, Ran-D – Rebel to the grave, B-front, Charly Lownoise & Mental Theo. De rest van de DJ’s. Wow! Wat is mijn lijf moe maar voldaan. Wat heb ik genoten, plezier gehad en gelachen!
Zondagmiddag 13.30 uur. Ik word wakker en ben opzoek naar mijn stem, mijn benen en de rest wat ik ben verloren gisteren en afgelopen nacht. C.R.A.F.T. Can(-‘t) Remember a fucking thing, de meningen zijn nog altijd verdeeld denk ik. Bedankt voor alles!
De foto's kun je hier en op onze Facebookpagina vinden!