Off The Record, Baarn (30-05-2015)

Natuurlijk ging afgelopen weekend alle aandacht uit naar de dance versie van toppers in concert. Jong en oud, arm en rijk, iedereen die maar iets met dance had ging naar the Flying Dutch. Maar was er dan niets anders te beleven in het land? Jazeker wel. Onder andere Edit festival, Emporium en het Lentekabinet stonden dit weekend op het programma. En ik? Ik koos dat andere oh zo leuke festival.

Aan de Soestdijk tussen de Baarnse bomen bevindt zich het oude paleis van wijlen koningin Juliana en, house opa in zijn eigen tijd, Bernhard. Sinds een aantal jaren wordt het paleis gebruikt voor diverse evenementen. Vorig jaar werd het ontdekt door de organisatie 12 Inch City. Ik was daar eveneens aanwezig voor een hele bijzondere eerste editie van Monarck. Dit jaar dreigde het festival een beetje onder te sneeuwen tussen het geweld van al die andere grote evenementen. Waar het vorige jaar nog twee dagen was, werd deze editie terug gedraaid naar 1 dag. Niet alleen de lengte was anders dit jaar. De naam werd eveneens aangepast naar “Off the record: Monarck”.

De ochtend begon zoals zoveel ochtenden op Nederlandse bodem: met regen en vooruitzichten waar de doorsnee festivalganger niet heel gelukkig van wordt. Een eerste blik op de line up deed een groot gedeelte van de wolken alweer verdwijnen. In het koninklijke gevolg bevonden zich onder andere Benny Rodrigues, Technasia, Michel de Hey, Ici Sans Merci, Lexer, de Sluwe Vos, Olivier Weiter en Wouter S.
Niet de minste lakeien zou je zeggen.

Met dat programma in het hoofd parkeerde we de auto voor een tientje onder de bomen. Bij het uitstappen werden we direct begroet door twee prachtige prinsessen waarna we vervolgens vrolijk over de grote opritlaan richting toegangscontrole liepen. Vriendelijk lachend onderging ik de gebruikelijk betastingen. Nadat de kluisjes en het toilet werden gevonden maakten we ons op voor dit bijzondere festival. En bijzonder is het zeker. Zodra je binnenkomt moet je eigenlijk alles vergeten wat je van een festival kent. Hier geen druk bevolkte mainstage en enorme rijen bij de toiletten, maar ruimte, heel veel ruimte. Vanaf de mainstage, die geplaatst is op het bordes, loop je langs de vijver door het bos naar de wat kleinere stages. De ligging tussen de bomen geeft het geheel een enorm intieme sfeer. Bij welke stage je ook staat, nergens heb je last van de geluiden van andere stages. In tegenstelling tot vorig jaar is er bij iedere stage een toilet op kruipafstand. Een luxe die bij veel festivals verwaarloosd wordt.

Aan de inwendige mens is ook gedacht. Over het terrein zijn een aantal stands te vinden, variërend van hamburgers, tosti’s en voor mij zoals bekend de biologische friet! Lopend door het immense park kwamen we ook nog lakeien tegen die oesters aanboden. Eten kon je zoveel als je wilde, groot voordeel hierbij was dat je de neiging hebt om rondjes te blijven lopen. En ja beste lezer, dat geldt ook voor de niet snoepende festivalliefhebber.

Zo bracht ik dus ook het grootste gedeelte van mijn dag door. Een klein stukje De Sluwe Vos, gevolgd door een wandeling door het bos. Een wederom waanzinnig lekkere set van Benny Rodrigues werd gevolgd door een goed gesprek met een biertje op de bank. Zo kabbelde de dag onder het genot van een drankje en heerlijk weer voort tot de climax. Voor ons was dat Technasia op de mainstage. De bloemen waar we vorig jaar omheen dansten hadden inmiddels plaats gemaakt voor houten vlonders waarop het volledig los ging.

Off The Record is het type festival waarbij je het gevoel hebt aan het einde van de dag iedereen te kennen zonder er echt mee gesproken te hebben. Om er maar eens een paar te noemen: de lange jongen met de vrolijke lach en de tuinbroek die naast mij stond in de rij, de hipstermeid met de prachtige krullen en de, dan ineens toch soort van sexy, konijnendans, de knettergekke vrijgezelle dame met het rode jasje, mijn blonde baardbroer, de kleine donkerharige dame met de leuke lach, onze enige echte techno held op leeftijd, Jan Bakker.

Ik heb genoten van dit koninklijke festival met heerlijk eten, lekkere muziek, fantastische wandelingen, leuke mensen en een waanzinnige setting! Een heel klein puntje van kritiek: ik drink mijn water graag uit een flesje :). En uit vertrouwelijke bron heb ik vernomen dat Willy het daarmee eens is. Hoe dan ook. Met of zonder fles, tot volgend jaar! Groeten van die reporter met die rode baard. (en eveneens vriendelijke lach;))

Next up. Free Your Mind.

Reporter : Alexander Strack van Schijndel