Down under the Festival, de IJzeren Man Eindhoven, 19 april 2014

Waan je even in Australië tijdens Down Under the Festival

Hoe vaak beland jij in de situatie dat je mag kiezen tussen twee vette festivals? Niet vaak, of wel? Het gebeurt mij ook niet vaak, maar dit weekend toevallig wel. Een lastige keuze: Paaspop of Down Under the Festival. Zeer verschillende feesten, dus ook nog niet eens een makkelijke keuze! Toch had ik me in eerste instantie opgegeven voor Paaspop, dus Paaspop zou het gaan worden! Ware het niet dat mijn feestmaatje haar kaartje in haar agenda had laten zitten…. Met andere woorden: we gaan letterlijk down under, want voor dit feest moeten we naar Eindhoven. Toch een zeer zuidelijke plaats in Nederland.

De weg naar het festival begint dus even anders dan gedacht. Je hoort mij overigens niet klagen; het zonnetje schijnt en de temperatuur is aangenaam. Terwijl we onderweg de borden naar Schijndel voorbij zien schieten, daar waar Paaspop plaatsvindt (ai, het doet toch een beetje pijn), rijden wij nog verder naar het zuiden. Op een gegeven moment hebben we sterk het vermoeden dat we er bijna zijn. Van een afstand horen we een duidelijke beat de auto binnendringen. Ik draai de radio uit en we laten de raampjes zakken. Ja, het is duidelijk dat we bijna op onze eindbestemming zijn.

Snel de auto parkeren en gaan! We zijn trouwens niet de enige die nu aankomen. Al is de rij naar de ingang vrij lang, we staan redelijk snel binnen. Een man heet ons al spelend op een didgeridoo van harte welkom. Rondom hem staan boomerangs opgesteld. Even verderop glinstert het water en een steiger springt me in het oog. Door het water, de aangename temperatuur, de relaxte houding van feestgangers op de steiger en de fijne beat waan ik me voor even in Australië. Nu alleen nog een drankje erbij en het beeld is helemaal compleet!

Dat laatste is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De rijen voor de kassa en bij de dranktent liegen er niet om. Er zit niets anders op dan aan te sluiten, want door de rit zijn we vrij dorstig geworden. Een uur later hebben we wat we willen en kunnen we écht gaan genieten. Al snel hebben wij ontdekt dat er twee podia zijn. Op het achterste podium draaien dj’s wat steviger dan op het voorste. Het hoofdpodium biedt ruimte voor house en voor trance moet je achterin zijn. Al moet ik wel zeggen dat beide area’s zorgen voor de nodige nostalgische gevoelens. Nummers van bijvoorbeeld Red Hot Chili Peppers, Faithless en Snow Patrol worden door een flinke mix gehaald. Aan het publiek te merken vallen deze herkenbare deuntjes in goede aarde, want er gaat een nadrukkelijke golf van vervoering door de menigte.

Terwijl ik kijk hoe jong en oud(er) uit zijn/haar dak gaat op Billy the Kit, bedenk ik me hoe sommige dj’s die vandaag draaien in de loop der jaren hun sporen hebben verdiend. Naast Billy the Kit laten Lucien Foort en Sidney Samson horen wat ze kunnen. Alle drie begonnen als jonge jochies en ieder op zijn manier naam gemaakt. Wist je dat Lucien Foort ooit orkestmuzikant is geweest? Met dat in je achterhoofd kun je ineens heel anders gaan kijken naar de man achter de draaitafel.

We worden hoe dan ook de hele dag verwend met fijne dj’s. Vergeet immers Gregor Salto en Rank 1 niet. De sfeer is en blijft relax en ondertussen zakt de zon langzaam weg. Heerlijk ontspannen sta ik nog even naar de house area te kijken. Het is een zeer mooie dag geweest waarop ik het idee had niets meer te hoeven doen. Wellicht is het aan te raden om voor een volgende keer een derde plek in te ruimen waar je drank en muntjes kunt halen, want vooral de drukte rond de dranktenten is onveranderlijk. Verder is het een zeer aangenaam feestje geweest en ik denk dat ik voor meerdere mensen spreek als ik zeg dat ik mij uitstekend heb vermaakt.

Klik hier voor de foto's op onze site en hier op onze Facebookpagina.

Reporter : Alexander Strack van Schijndel