Het verlaten ogende Amsterdam Noord schoot op zaterdag tweede Kerstdag plotseling vol leven om 23.00 uur. Vele honderden enthousiaste feestgangers maakten zich op voor de NDSM werf in Amsterdam. Ontdaan van alle Kerstfamilieverplichtingen, verzamelden zij zich voor de deuren van de scheepsbouwloods. Klaar om muzikaal terug te duiken in de tijd met het populaire concept ‘Tijdmachine’ van organisatie Lose Your Mind. Een avondlang knallen op platen uit de bloei-jaren 2005-2011 van de hardstyle. Een periode geliefd door zowel fans als artiesten. Iets waar steeds meer danceorganisaties ook langzaam achterkomen. Met een dik uitverkocht huis en 2000 zoekenden op ticketswap leek de ‘mood’ gezet voor een vette avond. Wist Lose Your Mind het oude gevoel van vroeger te laten herleven?
Laten we beginnen bij het begin. De line up en programmering bestond uit de gebruikelijke namen uit die tijd. Dana, Prophet, Luna, Brennan Heart, Wildstylez en Noisecontrollers sierden destijds samen menig hardstyle affiche. De gekozen locatie op de NDSM werf bracht het lekkere, passende undergroundgevoel. En kou. Al had de organisatie daar doeltreffende maatregelen op getroffen. Toestanden van vorig jaar waar er met jassen aan gefeest moest worden waren voorkomen. Het was heerlijk warm binnen.
Op de entree was weinig aan te merken. Binnen max 25 minuten had je de fouillering, ticketcontrole, kluisjes en munten regelen gehad. Muntprijzen waren conform Amsterdam. Voor 10 euro had je 3,5 munten. Daarnaast bood de organisatie de gelegenheid om met gekochte Craftmunten te betalen. Zo deed Lose Your Mind wat terug voor de gedupeerden van het gecancelde CRAFT festival in de zomer. Een goede en zeer gewaardeerde actie. De muntkassa’s bevonden zich in de mainarea zodat je van de muziek al niets hoefde te missen.
Wij kwamen binnen tijdens de set van de oudgedienden uit de scene, Dana en dj Luna. Met een volle zaal voor ons beseften we dat niemand ook maar een minuut wou missen. De oude beats en platen klonken heerlijk en herkenbaar. Uiteraard kwamen alle bekende Danahits voorbij. Het publiek genoot zichtbaar met volle teugen.
Na die set moesten wij naar het toilet en constateerden we afvoerproblemen. Wie moest plassen stond met zijn schoenen in de plas van een ander. Stank bleef gelukkig achterwege. Het was er bovendien zo donker dat ik en mijn vriendin 10 minuten naast elkaar stonden te wachten zonder het te merken. Bovendien waren het aantal toiletten ontoereikend en slechts op één plek gecentraliseerd. Het zorgde voor veel geloop in de zalen. Voor een volgende editie zouden extra toiletten op meer plekken geen overbodige luxe zijn.
Terwijl wij bij de wc’s op elkaar stonden te wachten, merkten we dat de muziek steeds wegviel bij Coone. Na elke plaat van de dj viel de draaitafel uit. Voor de neutrale kijker leek het alsof de ervaren Belg niet wist hoe hij plaatjes moet draaien. De technische storingen werden blijkbaar veroorzaaktdoor de draaitafel. Na de zoveelste uitval besloot de organisatie gelukkig de tafel te vervangen. Het oogde behoorlijk amateuristisch en MC Villian excuseerde voor het ongemak namens de organisatie. Erg lullig voor Coone en zijn fans.
Een ander minpunt waar we tegenaan liepen was de barindeling. Elke area beschikte over één bar. Wie in de mainarea aan de linkerkant stond moest zich een weg banen door de opeengepakte menigte. Drinken halen werd zo een helse opgave als je groepje aan de linkerkant stond. Ook hier zorgde de ontoereikende barindeling voor veel geloop en irritatie bij de feestende menigte. Al had je hier aan het einde van de avond minder last van.
Dat waren de enige smetjes op een voor de rest heerlijke avond. Na vervanging van de draaitafel waren er geen storingen meer. Psycho Punkz liet ze snel vergeten door met volle passie op de mainstage heerlijke eigen klassiekertjes als ‘Psycho Soldier’, ‘Bass Boom’ en ‘Dirty Soundz’ te draaien. Ze brachten de uitstekende sfeer volledig terug. Er ontstond een hechte chemie tussen dj’s en publiek. Bij vlagen werd er luidkeels meegezongen alsof je op Pinkpop stond.
De daarop volgende dj’s bezorgden menigeen kippenvel met hun sets. Brennan Heart, Wildstylez en Noisecontrollers verrasten muzikaal misschien niet met variatie in mixwerk maar kozen wel de hits en platen die het publiek graag wilde horen. Tracks als ‘Tonight’ (Noisecontrollers) en ‘Rock Civilization’ (Headhunterz) deden het erg goed. Tegenvallend vonden we alleen het werk van Josh & Wesh door de zoveelste standaardset af te draaien.
Een ander pluspunt vonden we de goede geluidsisolatie tussen beide zalen. Nergens kon je beide stages tegelijk horen.
Op het einde van het feest bleek de Italiaan Danielle Mondelo niet te komen draaien. Hij werd vervangen door Geck-o, Pinas & Vinyl Pimp die goed de honneurs waar namen.
Op de vraag of Lose Your Mind Wist het oude gevoel wist te herleven konden we eenduidig antwoorden: Ja! Heerlijke muziek, uitstekende sfeer en een prima locatie bezorgde menigeen kippenvelmomenten.
Reporter:
Alexander Strack van Schijndel
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!