Armin Only, Amsterdam (06-12-2014)

15 november 2013, de datum waarop Armin van Buuren zijn Armin Only Intense wereldtournee startte. De tour die daarop volgde leidden Armin en zijn crew naar alle 5 continenten van de wereld en naar honderdduizenden fans. Een jaar later, 6 december 2014 sluit Armin zijn wereldtournee af op hetzelfde podium als waar het allemaal begon, de Ziggo Dome in Amsterdam.

De kaartjes voor zijn allerlaatste shows op 5 en 6 december waren binnen het uur verkocht. Armin is een van de prominente dj’s van dit moment en is vijfmaal uitgeroepen tot beste dj van de wereld. Logisch dat de kaartjes als warme broodjes over de toonbank gingen.

De deuren gaan op 6 december om 20.30u open. Uiteraard sta ik dan al vol ongeduld te wachten om naar binnen te gaan. In de Ziggo Dome is het, zoals altijd, perfect geregeld. Geen lange wachttijden, snelle en vriendelijke service. Het viel me op dat het al erg vroeg druk was. De show zou om 22.00 uur starten, maar om 20.30 uur stroomde de zaal al erg snel vol. Genoeg tijd om eens flink te socializen. Vorig jaar startte de show eveneens om 22.00 uur, maar voordat je daadwerkelijk Armin te zien krijgt duurt even. Zo ook bij deze Final Show.

Armin komt niet meteen het podium op, maar er verschijnt een grote bol op de bühne waarin zijn silhouet te zien is. Hij draait de muziek, maar je ziet niets. Het duurt welgeteld anderhalf uur voordat de bol op een mooie, mysterieuze wijze verdwijnt. Het publiek gaat al meteen uit zijn dak als de eerste klanken van zijn nummer Intense door de zaal dreunen, begeleid door een dame met viool. Wat is dit een gaaf begin, ook al heb ik het vorig jaar al mogen aanschouwen, toch sta ik daar weer met kippenvel over heel mijn lijf.

Armin laat zijn publiek van het begin tot het einde niet meer los. Hij knalt erop los met de nummers van zijn album Intense. Al vroeg in de avond komt een van zijn grootste hits “This is what it feels like” voorbij. Natuurlijk is daarbij de zanger Trevor Guthrie aanwezig. Niet alleen het geluid is geweldig, maar wat je te zien krijgt op het podium beneemt mij soms de adem. De vriendschap tussen de crewmembers en Armin spat van het podium af. Het plezier waarmee Armin en Trevor het nummer ten gehore brengen is een oogstrelend plaatje om te zien en te horen.

Niet alleen Trevor Guthrie was aanwezig, maar nog vele andere gastmuzikanten die aan zijn album hebben meegewerkt. Ook nu was Laura Jansen weer aanwezig achter haar vleugel en zong mee op het nummer “Sound of the drums”. Ze eindige haar nummer al dansend op de vleugel, ook zij genoot zichtbaar van dit grote spektakel. Trance- en dance muziek gebeurt meestal achter een dj set in een dj booth, maar bij Armin staat er gewoon een drumstel op het podium waarop zijn drummer de beats meespeelt. Ook is er een gitarist die zijn kunnen laat horen tijdens deze intense show. Uniek om te zien! Verder zet Armin het grote geschut in, in de vorm van vele dansers, trampolinespringers en heel veel vuurwerk om ons naar hogere sferen te brengen. Volgens mij had het allemaal iets minder gekund, dan nog was iedereen uitzinnig van vreugde. Het is vooral de muziek die je opzweept. De klassiekers als “Insomnia” van Faithless en “Adaggio For Strings” van dj Tiësto gaven mij een enorme boost.

Tijd voor innerlijke bevrediging. De rand rondom de zaal van de Ziggo Dome is gevuld met eettentjes. Allerlei etenswaren staan er uitgestald. Van enorm ongezond naar enorm gezond. Ik kies voor het laatste. Een bakje vers fruit gaat erin als koek. Ik loop even helemaal rondom de zaal. Zoals altijd bij Armin hoor ik vele verschillende talen, ook mensen uit het buitenland zijn eigenaar geworden van 1 van de verkochte 25.000 kaartjes. Vele bekenden van mij konden helaas niet meer aan een kaartje komen omdat alle kaartjes al in de pre-sales verkocht waren die te verkrijgen waren bij Electronic family. Misschien dat Alda Events in de toekomst kan zorgen voor meer kaartjes voor de ‘gewone man’.

Overal waar ik loop zie ik uitgelaten gezichten, sommigen hebben zich speciaal aangekleed voor deze avond. Ik zie zelfs twee dames met groene vleugels op hun rug. Ik denk dat zij het liefst met die vleugels richting Armin wilde vliegen, want hij is echt goed. Om 4.00 uur bedankte Armin en zijn crew het publiek voor deze geweldige avond. Ze stonden allemaal arm in arm naast elkaar en maakten een allerlaatste buiging. Natuurlijk betekende dit niet dat de show voorbij was. Integendeel….

Via een loopbrug vanaf het podium liep Armin door het publiek naar een stellage in het midden van de zaal. Vlak van te voren werd de zaal bedolven onder de welbekende gele smiley ballonnen. Op deze manier zou Armin waarschijnlijk iets rustiger van de ene kant naar de andere kant kunnen lopen zonder dat er meteen aan hem getrokken zou worden. Heel begrijpelijk.

De stellage blijkt een ouderwetse dj-booth te zijn waarop Armin plaatjes kan draaien zoals hij begonnen is in 2001. Vinyl plaatjes welteverstaan. Ik stond vlak naast Armin, ik denk dat er 3 meter afstand was. Ik weet het, Armin is ook maar een mens, maar toch ben ik onder de indruk van hem. Hij straalt zoveel energie en positiviteit uit. De drang naar eenheid is groot bij Armin. Hij staat niet alleen voor zichzelf of zijn crew te draaien. Hij is er voor het publiek en het publiek is er voor hem.

Het laatste uur knalt Armin nog eens stevig door, terwijl mijn voeten het zo langzamerhand gaan begeven. Om 05.00 uur is het dan helaas zover. Het is weer gedaan, het is afgelopen. Een beetje verdrietig, ik had hier zo lang naar uitgekeken. Had ik nu maar die groene vleugels op mijn rug, ik zou zo weer terug naar Armin willen vliegen.

Reporter : Alexander Strack van Schijndel