De festivals in Nederland worden steeds completer en grootser. Kijkend naar de kalender is dat natuurlijk ook noodzakelijk. Je moet iets verzinnen om boven de rest uit te stijgen, maar vooral om je te onderscheiden van de concurrentie. Het weekend van 26 juli bracht ons onder andere Tomorrowland, Lost and sound, C.R.A.F.T, Ultrasonic, TIKTAK en Welcome to the Future. Niet de minste dus. Mijn keuze viel op de laatste. Was dat dan ook de juiste?
In het begin van de middag stapten we in de auto richting ’t Twiske. Dit recreatiegebied, gelegen tussen Amsterdam, Zaandam en Purmerend, bestaat voor het grootste gedeelte uit water. Het droge gedeelte werd afgelopen zaterdag benut door de 22.000 bezoekers van alweer de 8ste editie van dit festival. De voorspellingen waren aanvankelijk niet heel bijzonder. Er was veel regen voorspeld. Vorig jaar was dit aanvankelijk ook de grote spelbreker. Echter, toen wij om kwart over drie de auto hadden geparkeerd was het droog en bleef het droog.
De vriendelijke dame bij de persingang legde ons het een en ander uit waarna we het festivalterrein opliepen. Na een redelijk gebruikelijke 12 euro (inclusief borg) te hebben betaald zetten we gang richting de muntjes. Voor de eerste muntenbalies stonden gigantische rijen. Al snel zag ik waarom. Dit betrof namelijk de muntenautomaat. Tja, festivalgangers, dat blijft schijnbaar lastig. De normale muntenkassa ging een stuk sneller. Een klein uurtje later waren al deze rijen overigens verdwenen. Aankomen tijdens spitsuur heeft nou eenmaal zijn nadelen.
Zoals ieder festival besloot ik eerst eens te gaan bekijken hoe het festival eruit zag en begon aan een wandeltocht door de toekomst. De eerste stop bracht me bij de circustent waar Keinemusik zijn naam geen eer aan deed. Want wat hij bracht was heerlijke muziek. De prachtig aangeklede circustent ging dan ook los. Een klein stukje verder bevond zich de hippiemarkt. Inmiddels een bekend fenomeen op de meeste festivals. Hier stond ook de eerste van de vier tappunten. Geen bier, maar leidingwater. Voor twee muntjes kreeg je een waterzak die je vervolgens de rest van de dag gratis mocht bijvullen. Hulde voor dit initiatief!
Na onze zakken gevuld te hebben pakten we een klein stukje Cinnaman mee en liepen vervolgens over het eerste eet plein naar de dijk aan de achterkant van het festival. Ook hier stond een uitgebreide markt met biologisch en duurzaam eten. Onze keuze dit keer, een love smootie en een portie poffertjes. Inderdaad, geen biologisch frieten. Dit stukje festival had de toepasselijke naam “dijk van een markt gekregen”. Naast eten en drinken kon je hier onder andere massages krijgen, een fotoshoot doen of gewoon heerlijk in een van de strandstoelen chillen. Via de Gardenstage, Studio 80 en een tweede eet plein kwamen we bij de mainstage terecht waar op dat moment Better lost dan Stupid stond te draaien. Aangezien we echter zin hadden in wat stevige techno liepen we door naar de technotent. Daarbij kwamen we langs een van de leukste stages. De Forrest stage stond midden tussen de bomen en leek haast gevormd door de natuur. De titel groenste festival van Nederland is op deze manier natuurlijk wel erg toepasselijk.
De bomvolle en warme tent ging al volledig los toen wij aankwamen. Achter de decks stond de Dirk Kuijt van de Nederlandse dj wereld. Deze man kan namelijk alles en is overal lijkt het wel dit jaar. Ook hier stelde hij niet teleur. In de hoedanigheid van zijn techno alter ego Rod stond Benny Rodrigues snoeihard te knallen. Rodherrie krijgt dankzij hem een nieuwe betekenis.
Verder dwalend over het terrein besefte ik ineens waarom ik het zo'n leuk festival vind. Ook al stampen er 22.000 man rond en heb je zeven stages waarvan een gigantisch main, het festival blijft intiem. Door de ligging tussen de bomen en de kleine bosschages op het terrein krijg je bij bijna elke stage het gevoel dat je op een apart festival staat. Het geluid is tussen de stages ook niet overheersend. Het beste voorbeeld daarvan is wel het hangmatten gedeelte in het bos waar je heerlijk kon chillen.
Een stukje verder in de toekomst stond Ricardo Villalobos achter de decks bij Studio 80. Het geluid was in deze tent beduidend minder dan de andere stages. De reden werd me niet geheel duidelijk. Het hele festival was namelijk voorzien van dezelfde Funktion One boxen.
Als afsluiter kozen we toch voor de gigantische mainstage. Loco Dice sloot af met zijn kenmerkende stijl waar voor de kenners zijn hiphop roots duidelijk te horen waren. De tweeënhalf uur durende set kwam wat moeizaam op gang, maar was daarna ook echt aan. De special effects van de lichtenman gaven er nog net dat beetje extra cachet aan.
Het laatste uurtje besloten we te laten voor wat het was. Na een lekker broodje kipsaté en een paar minuten in de Future tent waar Benny Rodrigues ook nog even Scuba verving liepen we richting auto en waren we de verwachte verkeerschaos voor. Als beloning mocht ik van oom agent nog door een pijpje blazen waarbij ik dezelfde beoordeling kreeg als het festival. De P van prima!
Welcome to the Future was een heerlijk feest met lekker eten, drinken en voldoende voorzieningen (alhoewel er wel een aantal extra wc's bij hadden gemogen). De line up was veelzijdig en sterk. Het prima geluid en de aankleding van de stages versterkten de fantastische sfeer. Volgend jaar zeker weer!
Reporter:
Alexander Strack van Schijndel
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!