Het festivalseizoen komt langzaam tot zijn einde. Wij wilden afsluiten met een knal en kozen voor Smeerboel. Hun slogan is: ‘Smeerboel: speeltuin voor grote mensen’ en dat hebben zij ook echt waargemaakt.
Vanaf Utrecht Centraal kon je voor €6,- naar het festivalterrein worden gebracht met de pendelbus. Helaas kende deze geen airco en was het door het lekkere weer één grote sauna geworden. Dit mocht de pret niet drukken en iedereen had er super veel zin in. Doordat wij wat later waren, stond er een flinke rij bij de beveiliging, maar hier was je al snel doorheen. Wij deden ons gebruikelijke rondje van kluisjes, wc´s en muntjes. De muntjes waren €2,60 per stuk en dit is een redelijk normale prijs. Wel was hierdoor een Desperados €5,20 en een mix €6,50, wat ik persoonlijk nogal prijzig vind. Nieuwsgierig naar wat Smeerboel allemaal te bieden had, besloten wij eerst maar een rondje te lopen.
Smeerboel staat natuurlijk bekend om zijn verf en bij de verfbar was het dan ook al flink druk. Daarnaast stond een groot springkussen die dienst deed als hindernisbaan. Mensen waren hier al fanatiek aan het strijden tegen elkaar. Wij kwamen langs de Fluff Disco, een intieme stage met heerlijke discomuziek. Binnen deden wij even snel een dansje. Hiertegenover zat een Drum and bass stage, maar dit sprak ons niet echt aan. Wij liepen door naar de foodcorner. Hier was de keuze weer reuze: van suikerwafels tot barbecue en noem zo maar op. Wij zagen een real life Mario Kart spel en besloten maar eens actief te doen. Rondjes rennend met iemand in een kruiwagen, terwijl je power-ups krijgt. Nog nalachend liepen wij richting de House stage en kwamen langs een karaokewagen waar je alle foute Nederlandse hits mee kon zingen.
Wij namen een kijkje bij de House stage waar Prunk heerlijk aan het draaien was. Zijn beats zorgden ervoor dat de sfeer er al goed inzat en wij waagden maar gelijk een dansje. Deze heer wil ik wel vaker zien. Na Prunk was het tijd voor Miss Melera, deze dame vind ik voor thuis altijd wel lekkere setjes draaien, maar zo na Prunk vond ik haar toch iets te soft. Wij besloten even een kijkje te gaan nemen bij de Los stage waar HitmeisterD stond te draaien. Ik vond hem wel geinig en we genoten van de rust die hier nog heerste. Na een paar minuutjes wilden wij toch weer de drukte opzoeken en liepen wij door naar de Techno stage waar wij nog net een stukje van Egbert meepakten. Geduldig wachtten wij op Gary Beck. Wij leken nu onderhand wel groupies, maar weer stelde deze held ons niet teleur. Wat een geweld zette hij neer en de gehele tent stond dan ook uit zijn naad te gaan.
Het was tijd voor Joris Voorn. Over hem heb ik nooit wat te klagen, maar het is jammer dat ze hem na Gary Beck hadden gezet. Hierdoor viel al het geweld van daarvoor weer helemaal weg en kwam de softere muziek naar boven. Mijn maag was ondertussen mee aan het zingen en wij besloten even wat te gaan eten. Bij de foodcorner stond de Live Stage, waardoor je tijdens het eten kon genieten van allerlei muziek. Na het eten wilde ik graag de Spacegirls zien, omdat ik hier een aantal vrienden veel over heb horen praten. Helaas vond ik deze dames een beetje tegenvallen.
Wij zochten twee badkuipen uit en besloten onze krachten te sparen voor de rest van de avond. Heerlijk genietend van het zonnetje zaten wij daar te luisteren naar muziek van drie stages tegelijk. Het was tijd voor Typhoon. Ik ben zelf niet echt van de Nederlandse hiphop, maar toch besloot ik deze heer een kans te geven. Hij opende met één van zijn bekendste nummers en het hele publiek ging los. Dit kon ik wel waarderen. Toch besloot ik met twee meiden om bij Gabriel Ananda te gaan kijken. Hij stond weer vertrouwd space te draaien en wij bleven hier staan dansen. Wij hadden om 19.00 afgesproken bij de Techno stage om weer te kunnen genieten van heerlijk geweld. Deze werd verzorgd door The Advent en Industrialyzer. Al stampend vloog het uur voorbij en was het eindelijk tijd voor de eerste act waar we echt voor waren gekomen. Def Ryhmz was al begonnen in de Los tent. Wij zochten een plekje waar het niet zo druk was en schudden met onze kont van links naar rechts. Man, wat was hij goed. Na Def Ryhmz was het tijd voor de tweede naam waar wij voor waren gekomen.
Het was tijd voor Tommy Four Seven. Hij heeft er een fan bij, want wat kan hij draaien zeg. De tijd vloog voorbij en het festival kwam bijna aan zijn einde. Er was nog een naam over: ROD. Ik heb hem nu al een aantal keer gezien en altijd draait hij voor mijn gevoel heel wisselend. Maar deze keer stal hij mijn hart weer en zette het geweld voort. Wij besloten iets eerder weg te gaan, zodat wij onze trein niet zouden missen. Nog nagenietend van een heerlijke afsluiter van het festivalseizoen gingen we naar huis.
Smeerboel was echt een topfestival. Je had voor iedereen wel een stage waar hij/zij het naar zijn zin kon hebben. En alles aan het plaatje klopte gewoon: van de aankleding tot de muziek, echt top opgezet. Ook de sfeer onder het publiek was heerlijk. En ik vond het top dat je niet constant bij dezelfde muziekstijl hoefde te staan. Mij zien ze volgend jaar in ieder geval echt weer terug.
Reporter:
Alexander Strack van Schijndel
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!