
Het afgelopen weekend stond in het teken van keuzes. Los van de enorme hoeveelheid festivals die gepland stonden was er ook nog eens die ene gebeurtenis waar heel Nederland naar uit keek. Ik heb het hier uiteraard over de wedstrijd Nederland-Costa Rica. Mijn weekend werd verdeeld over twee festivals, waarvan de laatste werd gecombineerd met de voetbalwedstrijd.
De vrijdag stond echter al lange tijd gereserveerd voor de vierde editie van het 2-daagse festival Pitch. Dat Pitch een festival is wat zich onderscheidt van alle andere buitenfestivals merk je al zodra je hun website bezoekt en onder het kopje info kijkt. Zo kent Pitch bijvoorbeeld geen leeftijdsgrens. Wel raden ze het de ouders af om kinderen onder de zestien mee te nemen, duurt het van 14.30 uur tot 03.00 uur en is het daarnaast eigenlijk niet echt een buitenfestival zoals we het kennen. De optredens vinden met uitzondering van de Parkstage en de Westertent plaats in zalen met een beperkte capaciteit. Het kan dus voorkomen dat je voor een dichte deur staat als je niet op tijd bent. Hiervoor wordt overigens wel gewaarschuwd op de website. Dat een gewaarschuwd mens niet altijd voor twee telt bleek uit een aantal ontevreden reacties over dit probleem die ik her en der opving. Het festival terrein was verder opgesplitst in twee gedeeltes waar tussen twee eenrichtingspaden liepen.
Pitch is een elektronisch muziekfestival waarbij de laptop eens niet de hoofdrol speelt en staat bekend om zijn vooruitstrevende en gevarieerde line up. Voor de gemiddelde festivalganger zijn de namen die op de line up staan ook vast relatief onbekend. Namen als Richie Hawtin, Massive attack, Moderat en Nuno dos Santos zijn wat meer bekend bij het grote publiek. Nu geldt dat niet alleen voor het grote publiek. Deze reporter is op dit gebied ook zo groen als gras. Hoog tijd om eens wat muzikale bijles te krijgen. Ergo Pitch!
Een van de grote nadelen van festivals bij de Westergasfabriek is het parkeren. Ruimte is er over het algemeen voldoende, maar dat dan wel tegen een dagtarief van dertig euro. Hiervoor sta je aan de straat of in de parkeergarage tegenover het terrein. Wij kozen voor de parkeergarage en staken het water over richting Westergas terrein. (tips zijn welkom)
Bij de ingang was het toch even schrikken. Blijkbaar had iedereen hetzelfde tijdstip verkozen om naar binnen te gaan. Nadat we onze persbandjes hadden opgehaald moesten we aansluiten in de normale rij en door de toegangscontrole. Je ziet maar weer, niets menselijks is ons vreemd. De toegangscontrole beperkte zich tot een blik in de tas waarna we door mochten.
Na eerst een tijdje in de rij voor de, voor de festivalganger altijd moeilijke, muntjesautomaat te hebben gestaan besloot ik mijn geluk bij de normale kassa te proberen. En met succes. Een paar minuten later stond ik met mijn muntjes in de hand een biertje te bestellen. Aan de inwendige mens was die dag overigens prima gedacht. Naast een uitgebreide drankkaart, inclusief koffie en cocktailstands was er ook voldoende eetmogelijkheid. Op de menukaart stond onder andere couscous, Indonesisch, BBQ, tosti's, fruitbar en natuurlijk de nog steeds meesterlijke biologische verse frites!
Na een kort verblijf in het Transformatorhuisje waar Rangleklods zijn best deed om nog iets van het slechte geluid en de hoge temperatuur te maken gingen we al snel verder richting de Westertent. Daar stond namelijk een optreden gepland van Howling. Dit kwartje viel pas op de dag zelf. Howling is namelijk een samenwerking van de Australische Indiezanger RY-X en Frank Wiedeman, beter bekend als Åme.
Ruim voor aanvang stond de tent bomvol en werden de diepe soms mystieke klanken van Wiedeman aangevuld met de waanzinnige stem van RY-X wat voor diverse kippenvel momenten zorgden. Aansluitend stond Little Dragon gepland op de Park stage waar het geluid wederom te kort schoot om echt te overtuigen. Aangezien we nogal wat drukte verwachtten bij Moderat besloten we echter al snel richting Gashouder te gaan. Dat bleek een slimme keuze. Tijdens dit optreden werd namelijk het pad richting de Gashouder, het Transformatorhuis en de Westerliefde afgesloten. Dit zorgde voor veel irritatie onder de festivalgangers. Ergens ook wel terecht, want waarom de helft van het festivalterrein afsluiten als de stages ook los af te sluiten zijn?
De afsluiting zorgde voor een tweede probleem. Het hele festivalterrein kende slechts twee wc blokken en een los urinoir blok. Afsluiting hield dus in dat alles naar de wc bij de ingang moest wat zorgde voor een lange rij zenuwachtig huppelende dames.
Moderat bracht wel dat wat verwacht werd. Het geluid in de gashouder klinkt altijd als een klok en dat werd ook vol benut. Naast de hitte werd de ruimte gevuld met mooie opbouwstukken gevolgd door heerlijke diepe drops. Na een kleine drie kwartier de hitte getrotseerd te hebben besloten we naar buiten te gaan om onze drijfnatte shirts enigszins te laten drogen. Onder het genot van een rosé werd er vervolgens couscous en friet gegeten en hobbelden we over het festival waarbij we wel af en toe moesten schuilen voor een buitje wat overigens geen moment echt hinderlijk werd.
Langzaam kabbelde de avond voort naar het optreden wat door velen werd gezien als het absolute hoogtepunt. De park stage werd afgesloten door Massive Attack. Bekend van grote hits als Teardrops en Unfinished Sympathy. het laatste nummer werd overigens uitgebracht onder de naam Massive omdat de toevoeging attack destijds ongepast werd gevonden vanwege de Golfoorlog die destijds speelde. Vooral Teardrops doet het nog steeds erg goed en zorgde voor enthousiasme bij het over het algemeen wat tamme publiek.
Na het nuttigen van een heerlijk bakje koffie geschonken door twee buitengewoon aardige dames besloten we na sluiting van de Park Stage het festival te verlaten.
Ik heb het op Pitch prima na mijn zin gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het mij muzikaal niet echt kon overtuigen en dat is jammer aangezien ik wel degelijk van de diepere en minimale muziekstijlen hou. De liefhebbers hoeven in ieder geval niet te wachten tot volgend jaar. Organisator Mojo kondigde deze week aan dat Pitch er een klein broertje bijkrijgt. Op 31 oktober zal Catch plaatsvinden in het nieuwe TivoliVredenburg in Utrecht.