Loveland Festival 2015, Amsterdam (08-08-2015)

Vorig jaar was ik voor de tweede keer op het Amsterdamse festival Loveland. Gelet op de naam, faam en het 20-jarige bestaan zeker de moeder aller Amsterdamse festivals te noemen. Evenals eigenlijk alle edities was ook dit jubileum stokstijf uitverkocht. Althans, zo ongeveer….De line up van Loveland is altijd indrukwekkend. Voor mij sprong vooral die van vorig jaar eruit. Dit was zo in mijn straatje dat ik bijna tot het einde toe zoekend heb rondgelopen omdat ik geen keuze kon maken. Benieuwd hoe dat was? Check het hier even.

Ook dit jaar pakte het festival flink uit. Niemand minder dan levende legende Carl Cox werd geboekt als afsluiter van de Fire! Stage, zoals de main al sinds jaar en dag is genoemd. Cox was er uiteraard niet alleen. Zoals tijdens veel gelegenheden werd hij vooraf gegaan door Nicole Moudaber. Twee hele grote namen om de mainstage af te sluiten, dus. Het had er schijn van dat dit zijn invloed had op de rest van de line up; die weliswaar heerlijk was, maar gelet op het kleine aantal grote publiekstrekkers voor Loveland-begrippen misschien zelfs wat magertjes te noemen is. Maar was het dan wel leuk en muzikaal de moeite waard? Om Carl Cox maar even te quoten “Oh yes, Oh yes!!”

De hele week werd er een prachtige zomerse dag voorspeld. Die zaterdag bedachten de weergoden zich ook niet en met een aangename 25 graden begaven wij ons richting het Sloterpark. Daar aangekomen zag ik wat vreemds. Voor de ingang stond een kassa met tickets te koop voor 60 euro? Persoonlijke bevreemd mij dat als je aangeeft uitverkocht te zijn. Erg jammer voor de mensen die voor 70 of meer euro een ticket via ticketswap wisten te bemachtigen. Maar ook dat vergeef ik Loveland, helemaal toen later bleek dat dit gedaan werd om de zwartverkoop aan de deur tegen te gaan. Een en al liefde voor dit feest. (En ja, dat is simpel gezegd voor iemand die persaccreditatie heeft)

Na een snelle toegangscontrole kochten we munten en een toegangscode voor de kluisjes. Vanaf de kluisjes was de eerste tussenstop de Fire! stage waar Secret Cinema een einde aan het maken was aan zijn geweldige set. Ook in de ogen van zijn opvolger Sven Väth die hem uitgebreid bejubelde en applaudisseerde. Niet meer dan terecht voor deze grootheid uit de Nederlandse dancegeschiedenis. Tussentijds werd de inwendige mens versterkt bij een van de vele eettentjes. Naast de vele gezonde stands was er gelukkig ook ruimte voor ouderwetse vettigheid om het ongezondsheidshalte op peil te houden.

Een wandeling over het water bracht ons op het Art-eiland. Een klein eilandje tegenover het park waar mensen de dag hoofdzakelijk liggend, schilderend en soms zelfs slapend doorbrachten. Overigens ook een plek waar deze reporter met hulp van twee aardige zonrommel verkopende dames op de hippiemarkt ervoor kon zorgen dat de kleur rood beperkt bleef tot enkel zijn baard. Vanaf het eiland vertrok er eveneens een klein pontje voorzien van dj booth en verassingsact. Aangezien wachten niet mijn sterkste punt is besloten we verder te lopen.

Weer op het vaste land aangekomen kwamen we uit bij het einde van een erg prettige set van Butch op de Rise stage. Toch maar hopen dat deze ergens op Soundcloud terug te vinden is straks.
Helemaal aan het einde van het terrein was de Underground stage te vinden. Deze kleine smalle en - op het moment dat wij kwamen - ongelooflijk drukke stage pakten we mee voor een paar deuntjes van Guy J. Aangezien ik een groot voorstander ben van wat bewegingsvrijheid om mijn breed bekende dancemoves te showen liepen we echter al snel terug naar Rise. Daar vonden we meer dan enkel wat bewegingsruimte. Adriatique verzorgde daar in mijn ogen met voorsprong de beste set van de dag. Enorm veel afwisseling in tempo en diepte, voorzien van waanzinnige samples maakten het een oorstrelende set.

De hele dag kenmerkte zich door een aaneenschakeling van leuke momenten. Het terrein en de mensen nodigen uit tot veel vluchtige gesprekken, veel lachen en heul veul liefde. De in verhouding tot andere festivals vrij hoge leeftijd van de bezoeker draagt daar zeker aan mee. Wij moeten namelijk wat vaker rusten tussen al dat dansen door natuurlijk!

Volgend jaar staat de tweede zaterdag van augustus weer geblokt in mijn agenda. Zien we je daar?

Reporter : Alexander Strack van Schijndel