
Zaterdag 24 mei was het tijd voor alweer de vierde editie van the Lizard Lounge in Arnhem. De locatie was zoals gebruikelijk de Stadsvilla in Sonsbeekpark te Arnhem. Nu heb ik in eerdere reports mijn lofzang al afgestoken over deze locatie en zal dat dus niet herhalen dit keer. Verder uitweiden is daarentegen natuurlijk een heel ander verhaal.
De afgelopen maanden is de Witte Villa grondig gerenoveerd en verbouwd. Waar het een aantal maanden geleden enkel van buiten nog de glorie van weleer ademende is dit sinds begin april ook van binnen wederom het geval. De vernieuwde stadsvilla oogt strak en sfeervol en dat allemaal gegoten in een klassiek jasje. De grootste verbetering op het gebied van de feesten die er gehouden worden is de verhoging van het plafond. Zowel het geluid als de temperatuur worden hierdoor op een positieve wijze beïnvloed.
Dat zo'n verbouwing niet alleen positieve effecten heeft ondervond de organisatie afgelopen zaterdag. Door de druk van de verbouwing en alles wat daar bij kwam kijken was het feest dit keer veel minder gepromoot dan andere keren. Vooral de eerste keer was het feest perfect gehypet. Na drie van te voren uitverkochte edities was de opkomst dit keer dan ook wat magertjes te noemen. Was het dan saai en ongezellig? Nee, zeker niet.
De bovenverdieping waar het feest georganiseerd wordt is onderverdeeld in een aantal aparte kamers, waarvan de grootste dient als dansvloer. Deze was de hele avond redelijk gevuld. Iets wat onmogelijk anders had kunnen zijn gelet op de line up. Eerlijk is eerlijk, het was wel een muziekavondje voor de liefhebbers. Zoals al bleek uit de eerdere edities draait Lizard Lounge niet enkel om de muziek. De mensen die niet dansen worden in de andere vertrekken van de Villa op meerdere manieren vermaakt. Zo was er deze keer een aparte ruimte met een tweetal masseuse die de vermoeide weekendspieren weer losmaakten. Geloof me, dat is niet vervelend op een avondje uit.
De aanwezigheid van de goochelaar/illusionist/boy wonder bracht nogal wat beroering. Met Dynamo achtige trucs verbaasde hij iedereen keer op keer. Nu geloof ik niet in magie. Zo weet ik bijvoorbeeld zeker dat Harry Potter nooit echt heeft bestaan, maar als je midden voor mijn neus kaarten, munten en allerlei andere dingen laat verdwijnen, danwel van vorm laat veranderen en vervolgens ook nog eens een Iphone in een ballon laat verdwijnen dan verdien je eeuwige roem!
De muzikale line up bestond die avond uit Haarbaarbaar, Cleavage en Eric de Man (ditmaal niet samen met zijn partner in crime Aaron Friedman als Musclefarm). Muzikaal kun je de voorgaande heren, als je dat al zou willen, wellicht het beste kunnen plaatsen in het deephouse hoekje. Echter met alle invloeden die de drie er doorheen mixen beleef je een waanzinnige muzikale trip die je alle kanten opwerpt. Heel wat nummers uit de afgelopen veertig jaar vlogen voorbij. Het geheel was funky, uplifting, soms hard, maar zeker diep en soulfull. De housestroming van 2014 en een stijl die zichzelf keer op keer opnieuw lijkt uit te vinden. Het laatste geldt overigens ook voor oudgediende Eric de Man. Deze Amsterdamse held is al sinds de jaren negentig een vaste waarde in de Nederlandse DJ scene. Ook zaterdag liet hij weer zien waarom dat zo is. Helaas waren tijdens zijn set enkel de diehards nog aanwezig en dat is zonde want deze vreselijk ondergewaardeerde dj is tot zoveel moois in staat.
Al met al was het weer een lekkere avond, met heerlijke muziek, onderhoudend live entertainment en gezellige mensen. Dat dit er niet zoveel waren deed voor mij niet veel af aan de feestvreugde.