Kingsland Festival, Den Bosch (27-04-2015)

Een dag waarop het praktisch onmogelijk is om welke vorm van entertainment dan ook te ontlopen? Koningsdag natuurlijk! Al moet ik er nog steeds aan wennen dat het niet langer Koninginnedag heet. Wat maakt het ook uit, vandaag is het ‘Crazy Dutch Day’ en zijn de straten wederom rood, wit, blauw en bovenal oranje gekleurd! Dit jaar heb ik besloten om de trein naar ’s-Hertogenbosch te pakken in de hoop een leuke tijd te hebben tijdens Kingsland Festival.

De weg er naartoe verloopt wat hobbelig: wegens problemen op het spoor kan ik niet rechtstreeks in Utrecht komen, dus dan maar via een omweg. Terwijl de meeste feestende reizigers niet verder gaan dan de Domstad, tuf ik nog een half uurtje door, dieper het zuiden in. De overheersende rust in mijn coupe maakt mij vandaag niet kalm, maar juist gejaagd. Waar is de oranjegekte ineens gebleven?

Aangekomen op het station van Den Bosch kleurt het overgrote deel van de mensen gelukkig weer oranje. Snel loop ik het station uit en mijn blik valt op de lange rij mensen die, naar ik vermoed, allemaal een kaartje willen kopen voor de pendelbus richting het Kingsland-terrein. Mijn vermoeden blijkt te kloppen en er zit niets anders op dan aan te sluiten. Wonder boven wonder ben ik binnen afzienbare tijd de eigenaar van een felbegeerd buskaartje. Laat die bus nu maar komen! Of beter gezegd bussen, want er staat ondertussen een behoorlijk grote groep feestgangers.

‘Zullen we onze afgesproken strategie anders toepassen?’, vraagt een meisje aan de jongen die naast haar staat. ‘Gewoon zeggen dat je moet kotsen, dan rent iedereen aan de kant en kunnen wij die bus in!’
Dat lijkt de jongen wel wat en samen bespreken ze hun volledige plan. Grinnikend stap ik achter ze aan de bus in. Ik kom echter niet verder dan het pad naast de buschauffeur. Dus ik zoek naar houvast, zodat ik niet constant tegen mensen om me heen zal botsen zodra de bus een bocht neemt of moet remmen of optrekken.

Na de busrit is het nog een stukje lopen naar het festivalterrein. De zon schijnt recht in mijn gezicht en ineens bedenk ik me dat we eigenlijk gewoon fantastisch weer hebben! De voorspellingen zijn deze week wel anders geweest. Dan zie ik waar ik me kan aanmelden en na een hupje over een struik en een oranje polsbandje rijker, loop ik het terrein op. Van een afstandje waren de beats van Armin van Buuren al te horen. Nu zie ik de man ook daadwerkelijk achter de draaitafel staan.

Eerst eens kijken wat er allemaal te zien is. De opstelling van het terrein is vrij eenvoudig, maar doeltreffend: bij binnenkomst kun je direct muntjes kopen, een locker huren en drank halen. Aan de andere kant vind je de toiletten, eetgelegenheden en een plek waar je al dan niet waterpijp rokend op de grond kunt luieren. Het is een open terrein en je hoeft niet bang te zijn dat je ergens vast komt te staan. Dit gebeurt hooguit op het moment dat je een drankje hebt gehaald en je wil bij de bar vandaan.
Dat geobserveerd hebbende, tracht ik mijn vrienden te bereiken. Die moeten hier ergens staan… Gekeken naar de foto’s die we elkaar sturen, staan we niet ver van elkaar verwijderd, maar elkaar ontdekken ho maar. Meeting point afspreken dan maar? Dat gaat wel in een keer goed!

Terwijl Armin hard zijn best staat te doen, haal ik op mijn dooie gemakje muntjes en verbaas ik me over het feit dat je moet betalen voor een gang naar het toilet. Je kunt weliswaar na het betalen van een muntje de gehele dag naar de wc, toch vind ik het typisch Nederlands en ouderwets.
Eenmaal terug bij de groep wil ik me gaan richten op Armin, maar dan wordt hij al vervangen door het duo W&W. Geheel niet verkeerd! Ik luister graag naar hun radioshow op SLAM!FM op de vrijdagavond. Ze doen hun radioshow eer aan: ook tijdens dit optreden zijn de jongens niet voor een gat te vangen en laten ze duidelijk horen wat ze zoal in huis hebben.

Zodra Dannic en Ummet Ozcan van zich laten horen, heb ik het echt naar mijn zin. Beide heren zijn niet bang om rauwer en harder te draaien. Mix er wat oudere bekende nummers als ‘Blue (dabadee)’ door en je hebt het publiek op je hand. Ook laat Dannic horen dat er in deze Brabantse stad op elk moment een carnavalskraker kan worden gedraaid. Niet zo gek bedacht voor een dj uit Breda. Deze actie wordt in ieder geval vol enthousiasme ontvangen.

Ook om Laidback Luke en Blasterjaxx kun je niet heen. Zij knallen je door de avond. Toch weet de ingetreden kou me ervan te overtuigen dat het mooi is geweest voor vandaag. Om die reden laat ik Showtek en Wildstylez schieten en na een afscheidsknuffel aan mijn vrienden duik ik weer te trein in. Op naar het land boven de rivieren na een zonovergoten dag in het gezellige Den Bosch!

Reporter : Alexander Strack van Schijndel