
In heel Nederland zou Koningsdag onder barre weersomstandigheden gevierd worden. Tenminste, dat voorspelden de meteorologen nog enkele dagen voor het feest zou losbarsten. Niets was minder waar. De dag begon en eindigde bijna overal met een zonnetje. De temperaturen lieten wel te wensen over. De jassen konden weliswaar ’s middags het kluisje in, maar zo tegen zessen, was het geen overbodige luxe om de jas of trui erbij te halen.
De Pettelaarse Schans in ‘s-Hertogenbosch, daar waar het Koningsfeest zou plaatsvinden, diende ooit als één van de drie verdedigingsforten van de stad ’s-Hertogenbosch. Van boven gefotografeerd heeft de Pettelaarse Schans een vorm van een ster, destijds (1623) al zo gebouwd door de Bosschenaren.
Op 27 april 2015 maakt het niemand uit wie, wat gebouwd heeft. We willen feesten! De line-up was veelbelovend. D Wayne heb ik moeten missen, zo ook een groot gedeelte van Yellow Claw. De laatste beats van Yellow Claw konden mij niet bekoren, gewoon niet mijn ding. Velen delen mijn mening niet, gezien een groot gedeelte van het publiek enthousiast meedeed met de ‘gymnastiek’ oefeningen die de mannen van Yellow Claw iedere ochtend schijnen te doen.
Om 14.00 uur was het de tijd voor Sunnery James en Rian Marciano. Nu weet iedereen dat Sunnery James getrouwd is met de mooiste vrouw van Nederland, maar waarschijnlijk hebben weinigen haar herkend tussen het publiek en in de booth. Doutzen droeg een fraaie oranje pruik en grote zonnebril. Het zoontje, Phyllon Gorré, kon op de schouders van mama genieten van zijn papa. Ontzettend leuk om te zien. Het nummer van Coldplay ‘Sky full of Stars’ werd goed ontvangen door het publiek. De bijbehorende oranjeslierten dwarrelden over het hele publiek.
Klokslag 15.00 uur mag de grote Armin van Buuren de booth betreden. Onder luid gejuich startte hij zijn eerste nummer van zijn set ‘Another You’ (Mr. Probz). Armin wist het publiek goed in te pakken met zijn bekende nunmers ‘This is what it feels like’ en het bekende deuntje van de ‘Ping Pong’ song. Achteraf sprak ik iemand die Armin van Buuren voor het eerst zag optreden. “Eerlijk gezegd ben ik teleurgesteld” sprak de bezoeker. In mijn hoofd had ik het allemaal veel spectaculairder voorgesteld. Ik zei hem dat hij de volgende keer naar de show ‘Armin Only’ moest gaan. Daar beleef je spektakel genoeg. Persoonlijk vond ik Armin wel lekker draaien, inmiddels weet ik wat ik van hem verwachten kan. Van Armin naar W&W. Een grote stap wat het publiek betreft. Wat Armin niet helemaal voor elkaar kreeg lukten de jongens van W&W met gemak. Het stampwerk was begonnen! Wat kunnen de jongens van W&W toch heerlijk draaien. ‘Big Foot’ was een knaller! Kleine kanttekening; ‘This is what it feels like’, hadden we al gehoord. Later bleek dat er wel meer nummers dubbel gedraaid werden door de verschillende dj’s, dit lijkt me, gezien de repertoires niet nodig.
Even pauze voor mijn langzaam moe wordende benen. Ik ging drankjes halen bij de bar. De muntjes waren gekocht voor € 2,75. Een biertje en fris kostten 1 munt. Wijn en Red Bull kostten 1,5 muntje. Aansluiten in rijen van vier alstublieft. Zo, wat was het druk aan de bar. Ik heb minstens een dik kwartier mogen wachten om mijn bestelling te plaatsen. Daar werd ik niet heel vrolijk van. Echt een beetje chagrijnig werd ik pas van het feit dat de witte wijn en Jillz al uitverkocht waren. Zo jammer, het was pas 16.30 uur! Later bleek de frites rond 19.00 uur ook al aan de krappe kant. Hierom hoefde men niet direct treurig te zijn aangezien er nog veel keuze was in het aanbod van etenswaren.
Bij mijn meerdere bezoekjes aan de toiletten viel het me op dat er verschillende wc’s al vroeg op de dag vol stonden met water. Even vervelend om tegenaan te kijken, maar omdat er meer dan voldoende wc’s geplaats waren kon iedereen gebruik maken van een schone wc. Toiletpapier hing er overal voldoende. Top geregeld.
Dannic en Ummet Ozcan mochten de booth betreden van op het moment dat de kracht van de zon al aardig minder werd. Eerst maar eens mijn jas en sjaal halen in het kluisje. Het terrein was niet erg groot, dus binnen enkele minuten wandel je van de stage naar het begin van het terrein, daar waar de kluisjes stonden. Mooi de tijd om het publiek te aanschouwen. Bijna iedereen was uitgedost in het oranje. Een vrolijke boel.
De bezoekers waren jonger dan ik normaal gewend ben op een dancefeest. Of ik word gewoon te oud, dat kan natuurlijk ook. Bij het kluisje aangekomen hoor ik de klanken van (alweer) Coldplay. Dannic laat de klanken van het geweldige nummer ‘The Scientist’ horen. Ook het bekende nummer ‘Take me to Church’ wordt opgenomen in een mooie mix. Gauw loop ik terug naar de stage. Mijn dansbeentjes zijn toch nog niet zo oud als ik dacht! Ummet Ozcan verblijdt mij met nummers van Avici ‘You make me’ en Paul Kalkbrenner ‘Sky and Sand’.
Laidback Luke en Blasterjaxx werden regelmatig vergezeld met vuurwerk en vuurspuwers. Het nummer ‘Infinity’ kreeg grip op het publiek. De stemming zat er fantastisch in. Showtek nam het stokje met gemak over en maakte het feest nog groter met hun bekende beats.
Rond 22.00 uur waren mijn muntjes op. Ik twijfelde of ik wat extra muntjes zou gaan halen, maar Wildstylez overtuigde mij ervan richting uitgang te gaan. Ik ben nu eenmaal geen fan van hard style / hard core muziek. Het zal best leuk zijn, maar voor mij te hard. Dit trek ik op mijn leeftijd niet meer….
Ga ik volgend jaar weer naar ’s Hertogenbosch? Ja! Ik vond het een prima sfeer, leuk om de jeugd te zien springen en dansen op Yellow Claw en Wildstylez. Als er in 2016 genoeg frites en drank ingekocht wordt, ga ik gewoon weer naar de Bossche Bollen! Het was kei gezellig!