
Last minute besloot ik toch mee te gaan naar into the woods festival op vrijdag. Nadat ik alles had geregeld was ik er helemaal klaar voor en had ik er dan ook super veel zin in. Op de camping zetten wij snel onze tent op en toen waren wij klaar om te gaan!
Benieuwd wat het dit jaar weer ging brengen stonden wij in de rij te wachten. Van een echte rij was niet te spreken, binnen 5 minuten waren wij door de controles heen. Tot mijn verbazing zag ik dat het al druk was. Het was een vrijdagmiddag en ik had wel verwacht dat mensen eerst nog moesten werken en naar school moesten. Wij deden ons gebruikelijke rondje van kluisjes, muntjes en wc’s waarbij alles heel soepel verliep. De muntjes waren de normale prijs voor op een festival.
Wij liepen een rondje en waren onder de indruk van de aankleding. Deze was nog uitgebreider als vorig jaar. Elke stage had zijn eigen thema. Bij de techno stage hing een groot konijn met allemaal pillen, bij de housestage kon je net als vorig jaar weer lekker klimmen en hingen er allemaal borstels uit de wasstraat. Wij gingen als vanouds eerst naar de la chouffe-bar waar de bekende oma een biertjes voor ons inschonk. Hier moest je dan 2 muntjes voor betalen, maar bij het terugbrengen van je glas kreeg je een muntje terug. En het belangrijkste, je kreeg ook een kaboutermuts.
Na ons biertje besloten wij even een kijkje te gaan nemen bij Juli ‘n More. Voor dit tijdstip van de dag, met het zonnetje erbij draaide hij heerlijk. Met een drankje in ons hand stonden wij te genieten van zijn heerlijke diepe sounds. Na een beetje gedanst te hebben besloten wij verder te kijken. Wij namen een omweg en kwamen langs de hot-tubes. Ik als grote Kever-liefhebber was helemaal weg van de kever die was omgebouwd als hot-tube. Wij eindigde ons kleine avontuur bij Anis Aras die ons verblijde met ouderwetse soulmuziek. Ook hier was de stage super aangekleed met allerlei oude bankstellen en stoelen op verhogingen. De sfeer zat er bij het publiek goed in. Overal waar je keek zag je alleen maar lachende gezichten en mensen die aan het dansen waren.

Nadat wij een tijdje in de 70’s hadden geleefd, vonden wij het wel weer tijd voor het heden. Wij begaven ons weer naar het beukenbos om nog een stukje van Ici Sans Merci mee te pakken. Wij genoten van zijn zweverige sounds en vooral ik wachtte op Mirella Kroes. Ik had al een aantal live setjes van haar gehoord en kon niet wachten om haar eens live te zien. Toch vond ik haar helaas niet zo goed draaien als dat ik van haar gewend was dus besloten we om gewoon even ergens anders te gaan kijken. Wij gingen op bezoek bij SQL en deze heer beviel mij wel. De avond begon langzaam te vallen en mijn maagje begon luid mee te zingen. Tijd om te eten. De keuze was weer enorm. Van pannenkoeken tot loempia’s en noem zo maar op. Ik besloot een pannenkoek te nemen en deze was heerlijk. Mijn aanhang had gekozen voor de loempia’s, chicken wings en wraps ook deze waren volgens hun goed te eten.
Nadat onze magen goed gevuld waren konden wij er weer tegen aan. Wij besloten bij Martin Buttrich te gaan kijken. Hier had ik mensen al veel over horen praten en dus wilden ik hem zeker zien. Hij draaide een beetje te space naar mijn zin en ik besloot met een vriendin aan de kant te gaan zitten. Zo konden wij ons krachten sparen voor de laatste twee acts. Wij zaten heerlijk te genieten van de muziek en van al die mooie mensen die heerlijk los gingen. De sfeer was helemaal top.
Toen was de tijd aangebroken dat je niet meer mocht zitten. Het was namelijk tijd voor Pig & Dan. Wij begaven ons naar het midden van de menigte om weer mee te doen met al het gefeest. De vorige keer dat ik deze heren had zien draaien, draaide ze veel hardere techno. Maar zoals ze nu draaiden, wat rustiger, beviel me ook heel goed. Ik liet mijzelf meesleuren door de muziek en al dansend vloog de tijd voorbij.
Na Pig & Dan was het tijd voor Harvey Mckay. Into the woods had wat mij betreft geen betere afsluiter kunnen kiezen en het was tijd om alle laatste energie uit je lichaam te stampen. Met zijn lekkere rauwe sound maakte hij mijn dag compleet. Mensen om mij heen snapte alleen nog maar dat zij moesten dansen en we leken dan ook 1 grote dansfamilie. En toen plotseling uit het niets waren de 5 extra minuten die into the woods altijd van de gemeente krijgt voorbij en was het tijd om naar bed te gaan. Wij begaven ons naar de kluisjes, waar alles ondanks de drukte snel en soepel verliep.
Into the Woods festival was dit jaar weer heel gezellig. De aankleding was super en ook vond ik het leuk dat ze de plattegrond om hadden gegooid. De sfeer onder het publiek was super. De muziek kon na mijn smaak wel wat meer pit gebruiken. Voor mij blijft de editie van 3 jaar geleden toch de beste.
Klik hier voor de foto's van Into the Woods op tag jezelf op je vrienden op Facebook.
Reporter:
Alexander Strack van Schijndel
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!