
De hele week kijk je er naar uit. Zomerradar in de gaten gehouden omdat het vele malen leuker klinkt dan de rest van de weersvoorspellingen. We weten het allemaal nu wel. Er valt wel eens een buitje tijdens Dance Valley.
Goed voorbereid op de fiets gestapt richting Velsen. Toch maar een aantal poncho’s mee en een reserve zetje kleren. In de hoop dat het allemaal maar past in een kluisje. Vanaf de pont een groepje mensen volgen, erop gokken dat zij dezelfde kant op gaan. Wolken die steeds dichterbij komen en hopen dat het allemaal wel mee gaat vallen. Piet zit er namelijk ook wel eens naast.
Aangekomen bij de ingang. Poorten genoeg en de beveiliging is snel en vriendelijk. Binnen vijf minuten binnen en een kort sprintje getrokken tussen de druppels door naar de kluisjes. En mijn spullen? Die passen er natuurlijk gewoon allemaal in! Wat me opviel was dat het kluisjes waren met cijfer codes, tof idee! Voorkomt s ’avonds de drukte van je sleutel en borg & het verliezen van de sleutel is zo ook nog eens voorkomen.
Ik heb meer dan zin in mijn eerste drankje en loop door naar de muntenkassa’s. Eigenlijk werd ik een klein beetje bedroefd van de prijzenlijst. Ik stond namelijk vaker aan de andere kant van de bar i.p.v ervoor en had geen flauw idee wat je hier kwijt zou zijn. Drie en een halve munt voor 9.80. Waar ik wel aan gedacht heb: dopjes! Wat mij betreft hadden ze beter andere prijzen mogen geven. Bij de lockers kon je namelijk wel een leuke prijs winnen, T-shirts, hoedjes, andere dure prijzen en anders kreeg je altijd nog kortingsbonnen.
Rechtdoor een rondje op verkenning door de vallei. Waar is de plattegrond en timetable? Bij de ingang was ik niemand tegen gekomen die dit uitdeelde. De eerste stage die je tegenkomt is The Church. Hoog & droog (?), in ieder geval zou je daar niet zo in de blubber hoeven dansen. Deephouse, de stage ziet er geweldig uit. Daar is aandacht aan gegeven en mooi uitgewerkt. Ik vond het op de Mexicaanse doodshoofd tattoos lijken met een nonnenpak. Langs de eettentjes door naar de eerste bar voor een goed koud flesje cola. Links is The Valley, mainstage. Mitchell Niemeyer draait zijn plaatjes. De vallei toont weer geweldig. De mensen op de heuvel en overal op het veld. Dit is Dance Valley. Ik zie de tweede bui aankomen en loop langs de The Warehouse (techno), The Tunnel, (trance) door naar The Club, gehost door Beatloverz, (house).
La Fuente draait lekker. Het geluid klinkt tot nu toe overal goed. Het begint te regenen en de tent begint steeds voller te raken. De sfeer in deze tent met La Fuente zit er goed in. House is fijn, de nummers zijn lekker dansbaar en het geluid hier klinkt ook gewoon top. Er staan voldoende mensen bij de bar en de drankjes zijn verfrissend.
Na de regenbui door naar Hard Valley. Oppassen waar je loopt want het kan blubberig zijn. Modder aan je schoenen of blote voeten en glijden van de heuvel. Stampen in de plassen, dansen met een prinsessen paraplu. Het kan allemaal! The Junkyard (RAW hardstyle) staat ook wat hoger net als de The Tunnel en The Church. The Underground (Hardcore) is overdekt en een stukje verder in de vallei staat voor de hardere stijlen liefhebber: The Refinery (hardstyle).
Ik hoopte eigenlijk dat er meerdere stages net zo mooi waren als The Church. Het is tenslotte 20th Anniversary. Er staan Mexicaantjes op het podium en ik vraag me nu toch echt af wie dat zijn. Mystery Guest : Los Bandidos. Dit moeten bekende DJ’s zijn, DJ’s die er meer verstand hebben en al wat langer in deze scene zitten. De platen keuze is reuze en het zijn een stel heerlijke gasten bij elkaar. Wat zagen die eruit en wat moeten die het kokend heet hebben gehad in die pakken. Ik hoorde namen als Darkraver en Pavo voorbij komen. Zekerheid dat heb ik nog steeds niet. Weet iemand het juiste antwoord?
Weer een grijze massa komt ons tegemoet. Het staartje van een heel hoop druppels en donders. Wij mogen nog in onze handjes wrijven. Snel doorlopen naar The Underground op de planken door de Hakkuh! Kleine stukjes gezien van The Viper en Evil Activitie en nu begint Live: Art of Fighters. Het regent inmiddels ook in de overkapping en we dansen gewoon door. Het wordt goed druk. Een paar oudere dames op leeftijd zijn duidelijk niet gewend aan deze bass maar kijken hun ogen uit. Uiteindelijk wagen zij ook een klap klap stamp stamp move. Heerlijk volk hier!
Kippenvel momenten en een grote glimlach komt tevoorschijn. Daarna is het de beurt DaY-már & Predator. DaY-már heeft veel van mijn voorkeuren. Een ontzettend tof wijf, uitstraling waar je u tegen zegt en los gaan achter de draaitafels als geen ander. Hardcore op zijn best! Een paar gasten vragen waar ik alle energie vandaan haal om maar zo door te dansen en zouden graag wat van mijn dans moves willen leren. Wat heb ik genoten in dit uurtje en stil staan kon ik echt niet.
Wildstylez bij The Refinery. Handjes klappen en een lekker setje! Soms heb ik het gevoel dat ik een hele work out uitvoer zo schuin op de heuvels. Daarna weer terug naar de andere kant van de vallei. Ik ben zo blij dat ik eigenlijk alles gewoon tof vind!
In de techno ben ik niet zo thuis en ook hier waag ik een soort van ‘’konijnen dansje’’. Ik dans en geniet. De trap op naar The Tunnel. Een set van drie uur van Markus Schulz. Dat moet veel belovend zijn. Ik voel me piep jong hier tussen de mensen!
Voor de afsluiting nog even een lekkere beef burger happen met op de achtergrond Steve Angello. Kippenvel tijdens de lichtjes voor MH17 en genieten met een prachtig uitzicht boven op de heuvel tijden de afsluiting van Nicky Romero. Dit is het mooiste!
Dance Valley je was geweldig!
Klik hier voor de foto's of bekijk ze op onze Facebookpagina.