Carnival of Doom, Amsterdam (01-11-2014)

maandag 3 november 2014
Barbara Inpijn

Carnival of Doom, Amsterdam (01-11-2014)

Spontane feestjes zijn de mooiste feestjes. Soms vertel je jezelf wel eens dat je minder moet gaan feesten maar met een line up als deze kon je dit niet overslaan. De Carnaval Of Doom line up meer dan tig keer afgespeeld op Youtube. Onderweg in de trein beste mede festivalgangers leren kennen en het kon niet anders dat dit een top nacht zou gaan worden.

De time table was er één van de beste van afgelopen jaar. Ik moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Ik kan nu niet blijven, ik kan nu niet langer blijven staan. Van boven naar beneden rennen en dat zeker tot 03.00 uur. Binnenkomen met Lowroller in de bovenzaal. Het geluid is weer mega heerlijk en de vloer is nog te doen. Om 00.00 uur naar de Black box voor Korsakoff. Waar zij ook mag draaien, ik ben daar altijd wel even te vinden.

Het is niet zo druk, niet uitverkocht ook. Jammer voor Q-Dance en Art of Dance maar ik vind het wel fijn dat ik iets meer dansruimte heb. Aan de andere kant een geluk bij een ongeluk. Aan de deur wel de nodige ‘’problemen’’ meegemaakt met mensen die kaarten via ticketswap hadden gehaald die vals bleken te zijn. De organisatie heeft er werk van kunnen maken en die mensen mochten voor €30,- aan de deur kaarten kopen ter compensatie.

Na Korsakoff was het de beurt aan Noize Suppressor die dit jaar het anthem heeft gemaakt voor Carnaval of Doom: Noize Suppressor – Second Raid. Ben nieuwsgierig naar de Mystery guest. Ik ben tot op het moment van bekend maken er niet achter gekomen wie het kon zijn. Het geluid beneden is als van ouds. Op en top en echt Heineken Musical Hall. We zijn het niet anders gewend. De vloer daarentegen begint nu al flink op een schaatsbaan te lijken. Wanneer hier verandering in gaat komen is nog altijd een raadsel. De één na de ander valt op zijn gat. Soms met veel gelach maar een ander word afgevoerd met een dikke enkel, knie en veel blauwe plekken en dat zo vroeg op de avond. Stiekem hoop ik dat er nog een aantal oude hardcore nummers worden gedraaid. De nummers die je nu veel hoort zijn wel wat ouder maar allemaal een refix of in ieder geval in een nieuw soort jasje gestoken.

Nog even snel naar boven voor The DJ Producer & Thrasher. Het geluid staat anders dan eerder op de avond. Een stuk harder en scheller en niet in mijn voordeel. Ik vraag me vaak af of de DJ’s hier verantwoordelijk voor zijn of de geluidsmannen. Er wordt regelmatig gecontroleerd op het aantal decibel. Ik vond het even te hard en ben weer snel naar beneden gegaan.

Om 03.00 uur is het tijd voor Nosferatu & Outblast. En de mystery guest is THA PLAYAH! Ik ben er blij mee, top trio! Het begint al heerlijk en ik hoop dat ze dit doorzetten. Ik spring een gat in de lucht op de tribune bij de Millennium Hardcore die ik hoor. Base Alert - Zoo, Release all my rage! Let the beast out the cage! Oh my god! Ja zeker O my god. Dit is genieten en waar je op hoopt als je naar een feest gaat. Kippenvel momenten blijven maar komen. DJ Mad-E-Fact - The Hustle, The Wishmaster - Hustlers & Hardcore en zo zou ik graag de hele live set willen opnoemen met nummers. Hele dikke duim omhoog voor dit meesterlijke setje. Ik hoop dat er veel live setjes komen met tracknamen van alle setjes die er gedraaid zijn.

Vliegend naar Bartoch & DaY-már die de beat box helemaal doet laten trillen. Hier staat het ook vol. Ik had het liever in de black box gezien want daar horen zij thuis. Uptempo is heerlijk! Ik heb geen minpunten als het gaat om dj’s vanavond. Er is voor ieder wat wils.

De munten blijven ook altijd hetzelfde in de HMH, 2 munten staat gelijk aan 2.80 voor een fris of een biertje. Er zijn verschillende dingen te koop bij de merchandise, van waaiers tot petjes. Ik heb een mooie waaier met sierletters HARDCORE. Shirtjes, hoodies en meer zijn er natuurlijk. Ook zie ik in de HMH altijd het verkooppunt van goede oordoppen en zeker in de bovenzaal zijn die flink nodig vind ik. Dat het dan anders aanvoelt op een feest is onzin. De piep als je thuis komt is minder prettig en ik wil nog langer kunnen genieten van mijn oren.

De tijd op een avond als deze gaat veel te snel. Mijn benen zijn te kort om megasprongen te maken tussen de stages. Ik kijk graag overal en ren de hele avond dus al rondjes. Tijdens de set van Drokz & DJ Mithridate sta ik voor Radical Redemption, High five! Tof om iedereen helemaal te zien genieten en los te gaan. Je moet er vaak meerdere van de grond af helpen omdat het echt op een schaatsbaan begint te lijken. Bang bang bang bang! Echte Terrorheadz en Mithridate hoort er helemaal bij wat mij betreft. Heerlijk om weer een ’nieuwe’ dame in de Hardcore/Terror scene te zien. Draaien en los gaan achter de draaitafels dat kan allemaal! Wat een sfeer! Ik geloof dat ik hier echt mijn benen ben verloren en de spierpijn hiervan nog de hele week ga voelen. Het is het allemaal waard, geloof me op mijn woord. Nog even blijven bij Noisekick en dan nog even een dansje beneden doen bij Destructive Tendencies voordat Dr Peacock begint.

De laatste driekwartier ben ik mijn benen kwijt geraakt en heb ik vertoeft op de tribune. Ik wil wel doorgaan maar als ik dat doe dan kunnen ze mij naar huis toe tillen. De set van Dr Peacock was echt mega goed. Die heeft het meer dan verdiend om af te mogen sluiten. Ik wacht met smart op alle live-setjes, nieuwe tracks, tracklisten van DJ’s en meer. Het was een feest voor in de boeken en ik heb nieuwe vrienden mogen maken. Ik zeg volmondig: I love Hardcore.

Reporter : Barbara Inpijn