Dit jaar bestaat het 321 festival voor de 2e keer maar nu uit 2 dagen. Zaterdag is dag 1 geweest, waar ik helaas niet bij kon zijn en vandaag, zondag dag 2 van 321 festival. Met de lijnbus vanuit Maastricht naar Vaals. Onderweg nogal wat wegonderbrekingen, maar gezellig, naar de shuttlebus die ons naar het festival terrein rijdt. De sfeer zit er al goed in, in de bus wordt al een aardig feestje gebouwd.
De entree verloopt soepel en ik meld me bij de VIP balie. Hier krijg ik de backstagebandjes en het feest kan beginnen. Gelijk bij binnenkomst kom ik allerlei bekenden tegen en ook dj’s die gisteren hebben gedraaid. Waaronder dj Mac Brown, hij vertelde me in een notendop hoe het gisteren was geweest. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb heel wat gemist. Steve Aoki, de Californische wereldberoemde dj sloot in Vaals zijn Europese tournee af en heeft hier gelijk zijn nieuwe show uitgeprobeerd. Het blijkt een waar spektakel te zijn geweest.

321
Wat was de betekenis van de naam ook weer? Dit jaar is het “three countries / two days / one love”, maar ook op de 321 meter boven NAP waarop het dancefestival plaatsvindt oftewel het 3 landen punt; 1 locatie op een grens “Het Drielandenpunt / Dreiländereck / Les Trois Bornes”.
De locatie is de open weide op het drielandenpunt, waar Nederland, België en Duitsland symbolisch samenkomen op de Vaalserberg. Een gebied waar veel rijke historie aanwezig is; landje veroveren, rijkdom, armoede, oorlogen, labyrinten, smokkelen, nachtactie en natuurschoon. Mysterieus en duister, hippie en anarchie, vrijheid en ruimte, groen en gezellig, het heeft het allemaal. Behalve dus de naam is ook de plek zeer bewust en behoedzaam uitgekozen.

Line up
Over het superprogramma kan ik niets meer schrijven, de timetable fotos spreken voor zich! Met zo’n knallende lineup kan het wat mij betreft niet beter. Meer dan 40 acts verdeeld over 3 area’s en 2 dagen. Een combinatie van nationaal, internationaal, eurregionale TOP dj’s.
Mijn verwachting was dat het festival met deze namen helemaal uitverkocht zou zijn. Waar men vorig jaar tot maximaal 5000 mocht, is het nu 5000 bezoekers per dag. Als ik het goed begrijp is dat aantal zaterdag in de richting gekomen met circa 3500 bezoekers, maar de zondag, voor mij de meest interessante dag, maar tot circa 2000 bezoekers.
Ik heb zoveel mogelijk van het programma proberen mee te pikken en heb alle area’s bezocht en ja hoor; daar komt miss positivo weer, ik heb niets slechts gehoord! Overdag was iedere area lekker gevuld en overal werd gedanst. Naarmate de dag vorderde concentreerde zich het publiek meer op de mainstage (bergwiese) en liepen de area’s; systematic en transition vroegtijdig leeg.
Zondag was een; met veel ruimte, vette, geweldige, super, gezellige, dansbare festivaldag. Zowel qua muziek als qua plek en faciliteiten, kan ik het niet beter verzinnen. Nu is het nog een droom en doel van Nico (organisator), een die wellicht binnen een aantal jaren gaat uitkomen; een grensoverschrijdend uitverkocht festival op een mooie en bijzondere locatie met een mega super programma. Een programma wat tot stand komt vanuit samenwerkende organisaties uit de grensregio.
De regen
Het weer op de zondag speelde enigszins met ons mee. Echter de zaterdag heeft het geregend. De organisatie had genoeg schuilplekken ingericht en ach iedereen weet de weersvoorspelling, dus kan zich voorbereiden. Het terrein was op enkele plekken wat gehavend, natuurlijk ook van de constante regen van vrijdag en zaterdag. Maar de mensen waren voorbereid op modder, ik heb niemand met hoge hakken gezien… Wij hadden nog geluk, een mager zonnetje kwam uit en helemaal op het laatst bij Chris Liebing heeft het geregend. Door het donker, verzadigd van een mooie muziekdag en een mega lichtshow, heb ik er eerlijk gezegd weinig van gemerkt. Effe ergens onder schuilen en gewoon doorfeesten.
Het was mooi om te zien dat het publiek tot het laatst (mainstage) bleef om alle dj’s te horen. Dansen in de regen, in de modder, met of zonder regenkleding, het maakte niets uit.
De sfeer
Net zoals het festival verlangt, waren de bezoekers ook uit alle windstreken. Er werd dialect, Nederlands, Duits, Frans en Engels gepraat. Taal maakt in iedere geval niets uit voor de bezieling en genot van de dag. Aan het dansen, lachen, juichen, drinken en knuffelen kon ik niet opmaken welke nationaliteit de bezoeker had. Heel relaxed allemaal. Samen, zoals het hoort. Heel even had ik het gevoel op een Berlijns festival te zijn; daar waar de Duitsers voor de lol Engels praten en door alle muziektoeristen je ook niet meer weet, waar iedereen vandaan komt. Uiteindelijk ook helemaal niet boeit.
Relaxed
Als vriend van de organisatie was ik vrij het terrein, backstage area en de stages te bewandelen hoe ik wilde. Het viel me op dat er nogal wat dj’s die de dag eerder, of eerder op de dag gedraaid hadden, bleven hangen. Zij hebben mee gefeest met collega’s, fans en vrienden en hadden hun eigen feest. De afspraak was dat ik Michel de Hey zou verwelkomen en had met de organisatie geregeld dat ik de Limburgse fanclub (van Michel) zou begeleiden bij het overhandigen van een vlaai. Op het moment dat ik Michel ging
interviewen stond Joris Voorn naast me, die ik door de commotie niet eens gesproken heb. Echter Rick Roblinski, Ben Bastion en de jongens van Colors Amped heb ik meerdere malen gezien en een pilsje mee gedronken. De relaxedheid wat op het terrein zichtbaar en voelbaar was, was er ook backstage en onder de dj’s. Ieder had het naar zijn zin en heeft zich geamuseerd.
Net zo als de Limburger publiceerde (14-09-13): “relaxt sfeertje op 321-festival. Het publiek komt vooral voor de gezelligheid. In de discotheek zoekt iedereen ruzie, zegt een van de bezoekers, maar hier is gewoon iedereen blij.”
Op social media zijn dit zoal de berichten: Thanks to de organisatie voor een weekend met vette muziek, dj’s, te gekke sfeer en leuke mensen! Wat een top feest! Volgend jaar weer! Regen en consumptie-armbandjes hebben de pret niet kunnen drukken!
Verder nog te noemen dat er gewerkt is met elektronische consumptie armbandjes. Dit is innovatief en daarom nog niet voor iedereen bekend. Klooien met geld of kwijtgeraakte munten is er niet meer bij. Even wennen aan het systeem daarentegen wel. Volgende keer een handleiding op facebook zetten voor de sceptici? Het geluid was echt mega goed. Het terrein was zodanig ingericht dat de area’s elkaar niet stoorden en toch volle bak gingen.
De mainstage was leuk met het torentje in daglicht. Het zag er leuk uit en leek best lief. Het totaalplaatje, met de schermen ernaast maakten het een echte main. Echter toen het begon te schemeren veranderde het van een sprookjesmainstage in een krachtig electronisch veld. Alles kwam tot leven, tot in de uitersten van de masten. De lasershow was betoverend.

Verder waren alle faciliteiten voldoende aanwezig; barren, eten, merchandise, aankleding en vormgeving. Bij de eettenten hadden misschien wat extra bankjes geplaatst kunnen worden.
Wederom Chapeau, Nico en medeorganisatoren.
Volgend jaar ben ik er weer bij!