“Underground, vrijheid, gelijkheid, creativiteit, kunstzinnigheid, professionaliteit, geilheid en verdraagzaamheid. Het was mijn eerste Wasteland en het zal zeker niet mijn laatste zijn.” Dit waren mijn laatste zinnen van het report wat ik schreef voor Guestzone in november 2013.
Afgelopen weekend was ik uitgenodigd op de verjaardag van Wasteland. Samen met mijn partner, die overigens de beginjaren meegemaakt heeft, is het voor mij de tweede keer dat ik meedoe aan het Wasteland feest. Ook vorig jaar was ik voor Guestzone genodigd en beleefde ik toen mijn ontgroening. Deze editie, waar ik me al bijna VIP, artiest, pers, crew en bezoeker tegelijk waan, weet wat ik verwachten moet. Ik heb er echt weer heel veel zin in. Mijn ontgroening was geweldig, ik ben benieuwd of het deze keer net zo bijzonder wordt.
Het hele jaar viert Wasteland zijn verjaardag al. Afgelopen april in de Hemkade, een beetje in Berlijn in oktober en nu dan de laatste van de reeks. Twintig jaar geleden was Wasteland de creatieve en innovatieve “nek uit steker” om voor de ondergrondse subcultuur, van vooral fetisj door gays, bisexuals én hetero’s een vrijplekwaarde te creëren. Dé revolutie voor 2 decennia lang waar fetisjistische kleding verplicht is; leer, rubber, latex, bloot, metaal, uniformen. De combinatie tussen Dance muziek, feest, vrijheid en seks. Ieder feest heeft een bewust gekozen thema; waar de shows, vormgeving, aankleding en de hele entourage op aangepast is. Dat dit een hit gebleken is, al 20 jaar, blijkt uit de massale opkomst en een volledig uitverkochte editie.
Een superaardige taxichauffeur uit Zaandam, haalt ons tijdig op. Ik wil niet teveel missen van de mystieke sprookjesnacht die van 22:00 tot 6:00 uur zal duren. Hij neemt alternatieve routes om zo dicht mogelijk de entree te bereiken en verontschuldigd zich dat hij ons een paar honderd meter eerder eruit zet. Het is namelijk een gekkenbende rondom de Hemkade. Het blijkt dat het verkeer al vanaf 21:00 uur toestroomt, straten vol geparkeerd zijn en auto’s die vaststaan. De bezoekers, halfnaakt of warm gekleed, komen overal vandaan en lopen gezellig samen richting entree. Daar waar het merendeel aansluit in de rij, mag ik me melden bij de persbalie. Voor ons verloopt de entree vlekkeloos en ik ontvang mijn all area bandje. Goud met “20 jaar Wasteland” erop gedrukt, eentje voor bij de verzameling.
De Venue
Op het plein van binnenkomst is het een heerlijke drukte. Hier hangt een sfeer van prettige spanning en vlinders in de buik. Mensen die op en top (un) dressed zijn, zoals het hoort. Gelijk ben ik getuige van een show midden in de entreehal. Body art suspension. Voor de liefhebber een rake binnenkomst. Gauw ontdoen we ons van de buitenkleding, alles in een tas, even wat muntjes scoren en op zoek naar de snelste doorgang.
Het passeren van de beruchte doorbitches blijft voor iedereen een spannend moment. Rond 23 uur is het dan ook “sesam open u”, de toegang tot de playground. Gelijk een overvloed aan impressies. Met mega videobeelden langs de muren. Kleine Pipo de clown en Mammaloe caravans. De toekomst laten voorspellen voor 10 euro, zou ik dat vanavond wel doen? Felle kleuren knopen over naakte lichamen. Een onherkenbaar persoon volledig ingezwachteld, niet meer in staat te lopen, met een lampenkap over haar hoofd. Door de bijna naakte menigte in een goed gevulde mainroom, zo snel mogelijk naar de backstage, achter het hoofdpodium, het trapje op, waar ik mijn tas ergens kan proppen. Lekker niets in mijn handen, in mijn blauwe lak outfit (misschien herkennen ze me wel, van vorig jaar…) pakken we hierboven ons eerste biertje.
De mensen die ik vorig jaar heb leren kennen kom ik gelukkig gelijk tegen. Gezellig, ze kennen me nog. Waarschijnlijk niet door mijn outfit, waarschijnlijk wel door mijn zuiders accent en omdat ze weten dat ik schrijver voor Guestzone ben! Ik spreek Rene, 1 van de organisatoren en feliciteer hem met zijn verjaardag. Rene, wat verwacht je ervan vanavond? “We zijn helemaal uitverkocht, er zijn 4200 kaarten verkocht”. Welke aanpassingen heb je gedaan? “Wij hebben er rekening mee gehouden dat deze viering een drukke editie zou worden.¬ We hebben de locatie uitgebreid, met een schaatsbaan en een mooie spiegeltent. En we hebben meer personeel ingehuurd. Dat de opkomst vanavond al zo vroeg kwam, had ik ook niet gedacht. Meestal is het iets meer gespreid”. Hij geeft me verder nog wat tips, wenst me veel plezier en richt zich op een klein weggewerkt hoekje, waar Ellen ten Damme zich verscholen houdt.
Om 1 uur zal Ellen ten Damme, op de main verschijnen voor de fashion show van Bas Kosters. De muren in de backstage hangen vol met plannen, plattegronden en tijdschema’s van de shows, performances, dj optredens en de doorgaande (straattheater) acts. Er hangt een hele lijst met namen uit de internationale fetisj en mode scene, artiesten en performance groepen. Echt teveel om op te noemen. Op de line-up van dj’s staan o.a. Benny Rodriques, Lucien Foort, Billy the klit, Paul Sparkes, en Dennis Ruyer.
De crew, artiesten, performers, hulp, productieleiding, dj’s, pers, fotografen, lopen af en aan en ik vind het helemaal geweldig wat ik allemaal zie. De bedrijvigheid die hier te zien is, lijkt een bijenkorf, gevaarlijk efficiënt. Vanaf 1994 is Wasteland progressief, trendsettend, innovatief en voor onwetenden wellicht ook te radicaal. Kijkend naar de inhoud van het feest integreren ze dans met circus, theater met erotica en mode met kunst. Deze combinatie, waarbij de vormgeving van hun thema’s opgeteld, maakt de playground (de venue) tot een spannend, spectaculaire en surrealistische setting.
In de backstage is een eigen bar en ondertussen hebben we wel weer behoefte aan wat drank. Zonder moeite maak ik hier makkelijk contact en praat ik door de nacht heen, met performers, kunstenaars, crewleden shows en organisatie. We starten onze journey en storten ons in het feest wat volop gaande is.
De area’s
Met een biertje in de hand, trapje af en toetreding tot het feest, kappen we iedere area in een aantal etappes uit. Naast de mainstage, achterzaal en linker kleine zaal, waar dj’s verschillende stijlen van muziek brengen zijn er nog allerlei grote, kleine, open en intieme ruimtes. De deur is de plek waar het spelen begint, schrijft Wasteland. Hiermee bedoelen ze de buitendeur. Fantasie en transformatie, het verkennen van je wildste en diepste fantasieën, daar zijn deze ruimtes op ingericht. Voyeurisme en exhibitionisme is voor sommige bezoekers niet vreemd. Wasteland is constant associëren en ik als reporter die de rode draad dient vast te houden.
We lopen rondjes door de speeltuin van volwassenen. De ruimtes zijn iets anders ingericht. Waar ik vorig jaar per toeval nog terecht kwam in een ruimte met “speel” stellages en voorgevormde banken, blijkt deze ruimte nu te zijn betrokken in de kleine disco. Helemaal aan de andere kant in de venue, ook per toeval, kom ik op het einde van de nacht toch in een speciaal ingerichte ruimte met diezelfde attributen en stellages. Zo denk ik iets kwijt te zijn, ineens is het er weer! We bespeuren de functies en sfeer van elke ruimte, we staan stil bij de podia en ontdekken iedere hoek van wat Wasteland te bieden heeft. En het heeft genoeg te bieden, te zien, te ervaren. Om niet in detail te treden en dit alles concreet te beschrijven, het zou zomaar gegeneraliseerd kunnen worden, hou ik het algemeen. Dat het hier om genot gaat, mag duidelijk zijn.
De bezoekers
Het zijn niet alleen de darkrooms en spannende sexy ontmoetingen wat Wasteland tot een feest maakt. De gangbare housemuziek, vele dansende, vrijende, lachende en gezellig pratende mensen, waar het plezier vanaf spat, maakt het feest compleet. Een geweldige show van mannen verkleed tot nonnen, die on stage, een simpele choreografie uitvoeren en strippen tot verpleegsters geeft lol en plezier.
De schaatsbaan, die eigenlijk te koud is deze nacht, voor de schaars geklede bezoeker, brengt toch een melige verassing, alsof je op een kerstmarkt in Keulen uitkomt. Door een super mooie travestiet een lijntje cacao te worden aangeboden, voel ik me speciaal. Een Ellen ten Damme die een optreden geeft tussen mannequins met discomuziek en het publiek wat dan samen op “I was made for loving you” uit zijn dak gaat.
Door deze vele indrukken, de verschillende area’s, de magistrale performances heb ik helemaal niet in de gaten gehad welke dj de draaitafel domineerde. Jawel het laatste uur was Benny Rodriques aan de macht, dat heb ik dan wel weer meegekregen. Met ruim vierduizend is het de hele nacht gewoon overal vol. De bezoekers respecteren de dresscode en het is een bonte verzameling van sexy, naakte, travestie, gemaskerd, kinky, vreemde, creatief geklede koppels, zowel gay als hetero. De dresscode is een middel van uitsluiting van personen die de Wasteland mentaliteit niet delen. Het houdt meer in dan het dragen van een leren reetveter.
Wasteland bevordert tolerantie. In de regels staat opgenomen dat “toestemming” het sleutelwoord is, hetgeen betekent elkaar met respect te behandelen en aardig te zijn voor anderen. Het bieden van een omgeving die de exploratie van seksualiteit stimuleert is alleen mogelijk met gedragscodes die strikt zijn. Zonder toestemming betasten en vormen van intimidatie zijn verboden. Ik kan het effect beamen. Ik heb me veilig gevoeld, vond de bezoekers om me heen in eerste plaats vriendelijk en zonder angst voor intimidatie kon ik fladderen door deze sexy volwassen speeltuin.
De gemiddelde leeftijd van de bezoekers, tussen 30 en 60 jaar, ligt hoger dan bij een Dance feest. Het is een speeltuin voor de wat rijpere, maar nog steeds actief en out of the box denkende party People.
Het thema was natuurlijk naast de 20 Yearr Anniversary, Cirque Bizarre!
Drukte?
Op social media wordt er door sommigen geklaagd over de drukte. De chaos bij de entree en de lockers. Gelukkig staan daar ook vele zeer positieve reacties tegenover. Ik kan me voorstellen als je hier een valse start hebt gemaakt en er anderhalf uur over gedaan hebt om binnen te komen dat je wel even baalt. Blijkbaar was die teleurstelling van korte duur, ik denk dat niemand eerder is vertrokken, aangezien de Hemkade vol bleef tot het zoete einde.
Als je elke ochtend in de file staat of in een pretpark uren moet wachten voor een attractie, accepteert men dat. Nu had Wasteland zelf een feest te vieren. En bij een speciale verjaardag heb je het thuis ook altijd iets drukker. Wij waren blijkbaar steeds op de goede plek op het goede moment en hebben de hele nacht ook steeds onze vrienden teruggevonden. Wat mij betreft was het een verjaardag zoals het hoort te zijn. Een compliment voor Wasteland en de Hemkade om deze extra drukte knap op te vangen en er een geweldig feest van te maken.
Reporter:
Letter Move
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!