Een Techno festival, zomaar ergens op een onbekende locatie in Amsterdam. Een entourage van kastelen, pagode tenten en rokende schoorstenen. Een vette line up in mijn favoriete stijl. Het eerste festival van een jonge organisatie die mij al bekend stond om hun rauwe feestjes. Geen twijfel over mogelijk; hier moest ik bij zijn. 

In plaats van te kiezen voor de pendelbus vanaf Sloterdijk, zijn wij rechtstreeks naar de locatie gereden. Twee kruispunten voordat wij er waren kwamen de beats al op ons af. Wat is een buitenfeest toch heerlijk! Het gratis parkeren vlakbij de ingang was ideaal. Het eerste wat me opviel was de goede beveiliging. Als ware jonkvrouwen betreden wij het terrein. Het was overzichtelijk met drie stages. De main stage was (uiteraard) een kasteeltje waar de DJ booth bovenuit stak. Uit voorzorg was er een flinke overkapping, maar het is tot half tien zo goed als droog gebleven. Onder de overkapping bleef wel de rook mooi hangen, wat zorgde voor een nog beter effect van de dikke lasershow. Ceno & Symph waren al lekker aan het draaien en strijken toen we aankwamen. Live instrumentaal (in dit geval viool) en techhouse blijft een heerlijke combi. Ik hou ervan. Het zonnetje scheen. We konden direct in de genietstand and so we did. 
 

Door 2000 and One werden we naar de grote tent gelokt, gehost door Joey Daniels. Het was onmogelijk om stil te blijven staan op zijn set. Er was geen sprake van een rustige opbouw, hij knalde direct van begin tot eind. Toen stonden we voor een dilemma: of deze set afdansen en daarna Stacey Pullen óf alvast weer naar de main voor Octave One. Als dit soort dilemma’s je grootste probleem zijn op zo’n dag, dan weet je dat je op een goed feest bent. 

Wij bleven in de tent voor artiest Stacey Pullen. Muzikant van huis uit. Zijn home Town is Detroit, waar in feite de Techno het licht heeft gezien. Hij zit al een jaar of dertig in het vak, dat moest goed worden. En dat werd het. De hele tent ging compleet los en het leek even of hij op ging stijgen. Daarna draaide zijn opvolger Olene Kadar een beetje matjes, waardoor wij weer richting main stage besloten te gaan. Onderweg bij de stage van Ici Sans Merci even staan rocken op zijn eigen (4 uur durende!) set. Waar onder andere een verrassende remix van ‘ice ice baby’ voorbij kwam. Ik zou zijn muziek omschrijven als ‘van kwaad tot erger’, maar dan in de goede zin des woords. 

In gesprek met organisator Joey Muijlwijk merkte ik al gauw hoe diep zijn liefde is voor EDM, met name Techno. Jaren geleden is hij bij Club NL in Mallorca begonnen als propper, waar hij al na twee dagen Bedrijfsleider werd. Zijn huidige compagnon Gerrit Jan Witzel is vervolgens ook naar het Spaanse eiland gekomen en samen hebben zij de club verder succesvol gemaakt. In 2011 hebben zij Chateau Events in Nederland opgericht en inmiddels zijn er al 16 succesvolle edities neergezet. Het meest trots zijn zij toch wel op de edities in de Convention Factory, waarvan de laatste binnen 1,5 uur uitverkocht was. Dit festival ter ere van hun tweejarig bestaan is mede opgezet omdat zij alle liefhebbers eens de kans wilden geven om aanwezig te zijn. Met de opkomst van duizenden op deze bijzondere industriële locatie is dat goed gelukt. Hun eigen favoriete DJ’s op deze dag zijn Octave One en Stacey Pullen. De DJ die bovenaan hun lijstje staat om ooit eens te mogen ontvangen is Dubfire, o.a. bekend van het duo Deep Dish. Hoe tof zou dat zijn! Chateau Events heeft nauwe samenwerkingsverbanden met andere organisaties zoals Gaasper Pleasure. De prachtige Gaasper plas zal op 11 augustus het decor worden voor het betaalbare ‘Groen als Gras festival’, wat weer garant staat voor een dikke line up en artistieke uitspattingen. Ook kondigde Joey aan dat er in september weer een vette editie gepland staat van Chateau Techno zelf. Wij kunnen niet wachten. 
 

Maar het festival was nog niet voorbij. De Belgische Marco Bailey maakte er ondertussen zijn eigen feestje van op de main. De diversiteit van het publiek was opvallend. De gemiddelde leeftijd zal tussen de 25-30 zijn geweest, maar ik heb ook een opa van zeker 70 zien shuffelen. Mensen hadden zich verkleed met bontjassen, berenpakken, gekke hoedjes en maskers en er waren opvallend veel ballonnen. Wat een feest! Na de afsluiter van Marco Bailey zijn we Kabale und Liebe gaan beluisteren in de grote tent. Het enige wat mij op dit festival stoorde was het gebrek aan een nooduitgang in deze tent. Als je links van de stage stond kon je bij calamiteiten maar moeilijk wegkomen. Daarentegen viel op dat de mensen van de beveiliging en EHBO erg actief waren in de zorg voor de bezoekers. Ze struinden het publiek af om te checken of mensen niet ‘te hard’ gingen of hulp nodig hadden. Ook vond ik de horeca uitgebreid; je kon kiezen voor een gewoon patatje, broodje döner of voor een maaltijd met diverse biologische producten. 

Toen tegen half tien de laatste sets werden ingezet ging het wat waaien en zachtjes regenen. Het werd drukker en heter in de tent, maar dat kon ook aan Joey Daniel liggen. Hij had eerst op Edit Festival gedraaid om vervolgens af te sluiten op zijn eigen stage bij Chateau. Wat was hij lekker bezig en wat een energie! Deze allround DJ/Producer die mij nu bekend staat om zijn 300MPH party’s in Factory010  ken ik nog uit de Now and Wow tijd. Het was wederom genieten met een grote G. 
 

Na een uurtje of negen stampen en lachen kun je het opeens heel zat zijn. Dus besloten we vlak voor het einde naar huis te gaan. De aftocht was minder jonkvrouw-achtig want de vormeloze poncho’s gingen nog even aan. Maar we konden terugkijken op een waardig festival met een verzameling DJ Knights van hoog niveau. Lords of the Chateau Joey en Gerrit Jan, wij kijken alvast uit naar een vervolg! 

Reporter: Miranda Prins