Efteling Midsummer Festival, Kaatsheuvel (18-06-2016)

dinsdag 21 juni 2016

Efteling Midsummer Festival, Kaatsheuvel (18-06-2016)

Er was eens, in een land hier ver vandaan… een plek genaamd de Efteling. Een wereld vol wonderen, voor groot en klein. En dit weekend beland ik in een heel bijzonder sprookje: Efteling Midsummer Festival.
Als een echte prinses reis ik op mijn witte paard (geintje, gewoon een witte Volkswagen) over heuvels en door bossen naar Kaatsheuvel, naar het Midsummer-avontuur. De uitnodiging beloofde: de meest feeërieke locatie van Nederland, waar je in een betoverende omgeving de perfecte mix van festivalfood, magische muziek en adembenemende achtbanen vindt.

Ik parkeer mijn paard en ga met de benenwagen richting de welbekende hoofdingang van de Efteling, waar gigantische opblaasbloemen de weg wijzen. We worden ontvangen door een prachtige fee met kleurrijke kleding en magische make-up. Alle festivalbezoekers mochten een fortune cookie uitzoeken en maakten hiermee kans op leuke prijzen of een gratis Chinese levensles. Ik kreeg de gratis levensles, die ik met jullie zal delen: “neem een slipperdag”. Ik zie het als mijn missie om vandaag te begrijpen wat ik met deze les moet doen.

Na de ontvangst ziet het park er niet anders uit dan in mijn herinneringen. Rondrennende kids, vaders met overvolle rugtassen en moeders die constant aan het tellen zijn of ze geen kind uit het oog verliezen. Rustig en vredig dus. Ook de plattegrond lijkt op het eerste oog onveranderd. Maar wie goed kijkt ziet dat er naast de bekende ‘rijken’, vijf summer-veldjes zijn. Overdag is er op het grote veld, Area Midsummer, plek om te chillen, de foodtrucks staan al klaar en er worden plaatjes gedraaid.

Om 18.00 uur gaat het park dicht voor de alledaagse bezoekers, maar alle midsummer-gangers mogen blijven. Helaas moeten de attracties een uur dicht, om te zorgen dat de mensen zonder kaartje voor het festival het park verlaten. Dus vertrekt de hele Midsummer-meute naar Area Midsummer. Want ja, 18.00 uur is etenstijd. Verse sushi, een mega angus-burger, biologische friet. De keuze is reuze… en zo ook de rij voor alle kleine, schattige foodtrucks. We sluiten aan voor de steenovenpizza. Genoeg tijd om over de slipperdag na te denken. Misschien was het een typefout en bedoelde ze snipperdag? Ik heb het ook zo druk met mijn prinsessenbestaan. Yes, na een half uur zijn we eindelijk aan de beurt. Ik neem een eerste hap en ben het wachten alweer vergeten. Ondertussen speelt er een coverband en zingen mensen mee met bekende Nederlandse hits. De een chillt hem in een gepimpte kruiwagen met een voetbad, de ander zit op hooibalen of zit op de schommels bij de Lipton-cocktailbar. Maar overall, iedereen is relaxed. Ik zie geen kinderwagens meer, iets wat ik niet mis. Wat ik wel mis zijn de feeën en sprookjesfiguren. Ik waan me meer in het Amsterdamse Bos, dan in de Efteling.

Om 19.00uur gaan alle attracties weer open en begint het programma. Op naar Summer Night. Een idyllische plek, aan een groot meer. Een prachtig kleed in het grasveld, naast een wensfontein. Het ultieme festival-gevoel is aan… alleen de artiest ontbreekt. Achteraf werd ons duidelijk dat de act die hier hoorde te spelen, op het hoofdpodium stond omdat een andere act pech had met het paard (lekke band).

We vervolgen ons avontuur naar Summer Fun, waar een singles-party is. Ik raak even in paniek: daten en de Efteling? Rollenbollen in het Sprookjesbos? Maar al snel wordt het duidelijk. Ik zie jong en oud zoeken in bakken en koffers vol met lp’s en uiteraard singles. Een Dj die draait wat jij wil, hoe leuk is dat? Terwijl ik een Snapchat wil maken voor Guestzone word ik abrupt gestoord. Iemand heeft Eiffel 65 – Blue aangevraagd. Daar moet op gedanst worden! Ik kijk om me heen en zie dat de achtbanen om ons heen weer rijden. Wat een onvoorstelbare mix.

Verderop in het park, bij SSSilent Summer, is er nog een fuif bezig. De naam van het veld zegt het al: silent disco. Een bordje wijst richting het bos. We volgen het pad en lopen tussen de bomen door, maar horen helemaal niks. Voor ik het weet staan er tientallen mensen met een koptelefoon op, op een open veld te dansen. Voor wie dit nog nooit gezien of gedaan heeft: zet het op je bucket-list. We krijgen van een Efteling-medewerker een koptelefoon en hij legt ons uit dat er twee kanalen zijn. Op kanaal 1 klinkt Schatje, Mag Ik Je Foto en op kanaal 2 klinkt een heerlijke dance-remix. Kanaal 2 it is. Ik wurm me door de zwaaiende handen en polonaise van kanaal 1 naar een plek om te dansen. Ik zie twee Dj’s staan, maar geen idee wie op welk kanaal draait. Iedereen danst en kijkt met een grote lach op het gezicht om zich heen. Ik zet even mijn koptelefoon af en hoor een groep jongens voor mij keihard Grease meezingen, terwijl een groepje meiden verderop met de handen in de lucht Hey van Afrojack zingen. Waar overdag de gezinnen met kids zeker in de meerderheid zijn, is dit nu het tegenovergestelde. Een klein, lief knulletje van drie loopt, met de veel te grote koptelefoon op, aan de hand van zijn vader mee naar een plek om te dansen. Zijn vader zet de koptelefoon op kanaal 2 en het jongentje begint te springen en te dansen. Die zie ik over vijftien jaar weer terug op een ander festival.

Vanaf 22.00 uur gaan er bij het grote meer prachtige lichtjes aan en komt het Efteling-gevoel weer terug. Romantisch, sprookjesachtig, dat is wat ik wil zien op het festival. Ook super vet is dat de attracties open zijn tot 00:00uur. Nog een ding voor op je bucket-list: in het donker in de achtbaan. En het perfecte slot voor deze dag: een mega vette watershow met fonteinen en lichten op een remix van Tiësto.

Het Midsummer Festival was zeker een avontuur. En met een blij gevoel stap ik weer op mijn paard terug naar huis, naar de gewone wereld. En die slipperdag? Nog steeds geen idee wat ik daar mee moet…

Reporter: Judith van Noort