Voor de allereerste keer werd het Dockyard festival tijdens Amsterdam Dance Event gehouden op de bijzondere NDSM-werf. Een locatie waar water, land, scheepvaart, zonsondergang en techno bij elkaar komen. Het enige wat mis kon gaan was het weer. Maar alsof de organisatie meteorologen in dienst had die ver in de toekomst kunnen kijken, was de weersvoorspelling voor de ADE-zaterdag maar liefst 20 graden. In je shirtje, rokje of korte broek buiten eten, dansen of een sigaretje roken. Het leek even alsof je in augustus op een zomerfestival stond.
Hoe het weer zou uitpakken wisten wij natuurlijk niet van te voren, de reden voor ons om voor het Dockyard festival te kiezen was simpel; met namen als DJ Rush, Joey Beltram en The advent op het programma kun je zeker spreken van een dikke line-up, en dat voor een mooie prijs. Voor €24,50 waren we al gegarandeerd van de hoofdingrediënten van een mooi feest, techno en een trillende dansvloer.
Het was alweer de vierde dag van het ADE en dat was te merken aan de opkomst van bezoekers vroeg in de middag. Het terrein bestond uit drie tenten en begon tegen het einde van de middag vol te stromen. In de Mystic Garden konden de tech-house liefhebbers zich verzamelen, bij XT3 de absoluut techno en de Terminal One stroomde vol met fans van de hardere techno.
Buiten was een ideale chill area ingericht die aangepast was aan het weer. Je kon lekker aan het water zitten met een zak patat, falafels of loempia’s. Er stond meestal een redelijke rij bij de munten, maar pakte je de pinkassa dan ging het vaak sneller. De muntjes waren nogal aan de dure kant, voor €14,- kon je 5 muntjes kopen. Een flesje water kostte 1,5 munt. In de wc’s was geen kraan aanwezig. Er zullen dus nogal wat muntjes zijn geruild voor flesjes water.
Terwijl rond een uur of zes in de andere tenten Rodriguez jr. en Audiowomb het karige publiek vermaakten, stonden wij buiten Terminal One de voetjes warm te lopen. Toen ons Awakenings maatje DJ Rush door het publiek de tent in liep, wisten we dat het tijd was voor topsport.
Vanaf Rush werd er aan een stuk door gedanst in Terminal One. Na Rush stond Gayle San op het programma, hierna Joey Beltram en The Advent & Industrialyzer als afsluiters. Zeker geen slechte set van Gayle San maar als ik het programma had uitgekozen, zou ik Rush na Gayle San inplannen. Alsnog was het aan alle handjes in de lucht en voetjes die van de vloer gingen duidelijk te zien dat ook dit een prima programma was.
Tussendoor zijn wij nog even naar XT3 gelopen om Bas Mooy te horen, maar het geknal in Terminal One was te verleidelijk en wij zijn snel weer teruggelopen. Het is duidelijk dat de bezoekers voor de hardere techno waren gekomen en Terminal One was dan ook tot het einde propvol.
Sommige details waar aandacht aan was besteedt hadden wat mij betreft ingeruild mogen worden voor een aantal praktische zaken waar minder aandacht aan was besteedt. Verkleedde lilliputters en entertainers vind ik niet echt van toegevoegde waarde op een technofeest. In plaats daarvan was het feest voor mij completer geweest met een grotere tent en een extra spiegel in het toilet. Een puntje van irritatie was bijvoorbeeld de moeilijke doorgang in Terminal One. Dat de tent vol is op een festival is natuurlijk niets nieuws, maar in dit geval werd de doorgang bemoeilijkt door twee podia die in de tent waren opgebouwd. Naar mijn mening overbodig, hierdoor was de doorstroming moeilijk en kon je achterin de tent de DJ niet zien.
Het was prettig dat er geen rij stond voor het damestoilet. Als er nog een tweede spiegel hing, stond er ook geen rij voor de spiegel en waren de vrouwelijke bezoekers helemaal tevreden. Met een kraan er bij waar je na een toiletbezoek ook je handen kan wassen (of je flesje water bijvullen) zouden waarschijnlijk alle bezoekers blij zijn.
Dat het festival overdag werd gehouden kwam voor veel ADE bezoekers goed uit. Voor sommigen was het een pre-party. Voor ons was het fijn dat we op zaterdag konden feesten en genoeg tijd hadden om op zondagavond ADE af te sluiten.
Toen ik bij het lost and found loket stond en mijn pinpas tevoorschijn haalde om muntjes te kopen, vond ik dat het tijd was om naar huis te gaan. Echter, de line-up was duidelijk door en voor liefhebbers samengesteld en het was dus weer de muziek die ons tot het einde op de been hield.
Reporter:
Donya Valianpour
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!