Venrez – Lead Vocals writes all lyrics
Jason Womack – Guitar, writes all Venrez music, former bassist for Juliette Lewis and the Lick’s toured the world with her as well as opened for Muse on their last US tour with Juliette.
Alex Kane – Guitar, former guitarist for LSD, Marky Ramones Blitzkrieg & the frontman for AntiProduct.
Michael Bradford – Bass
Ed Davis – Drums,was the former drummer for Juliette Lewis and the Licks also!


Op 54 jarige leeftijd besloot de man die we nu kennen onder de naam Venrez, zijn carrière als succesvol filmproducer er aan te geven en zijn tijd en talent helemaal te wijden aan de rock and roll.

Dit was een droom die hij al meer dan 40 jaar koesterde, toen hij als teenager met zijn allereerste band Bowie covers speelde, met dezelfde passie waarmee hij in de filmwereld zoveel succes zou krijgen. Zijn dromen en aspiraties als voorman van zijn garageband werden helaas niet gedeeld door de overige bandleden, dus daar hield het voor hem op, Hij heeft nooit meer omgekeken maar besloot carrière te maken als schrijver, financieel adviseur voor bands en tot voor kort als filmproducent in Hollywood.

Maar hij kon die heerlijke tienertijd niet vergeten, toen hij zich lange, lange warme zomernachten in het zweet speelde met zijn vrienden in de garage. Hij bracht oude muziekvrienden samen en voor ze het wisten stond er een band die full time aan het spelen was. Er werd in korte tijd meer dan genoeg materiaal geschreven voor twee albums. Daarna ging de band optreden en stond binnen een jaar voor uitverkochte zalen in Hollywood, van de Viper Room tot het El Rey Theatre. Niet verwonderlijk als je weet dat in de band muzikanten spelen die hun verleden delen met mensen als Rod Stewart, The Rolling Stones en Juliette Lewis. Na maanden on the road en het verfijnen van de sound dook de band de studio in voor de opnamen van hun debuutalbum “Witches Brew.” Witches Brew heeft een unieke atmosfeer waar Counting Crows en the Doors zo hun hoofd om de hoek zouden kunnen steken. De Venrez sound flirt ook met punk à la the Dickies en de psychedelica van Pink Floyd.

Waarom gaat een man op zijn 54e beginnen aan een carrière als rocker? “Voor mij was rock and roll altijd een goede uitlaatklep voor het hectische bestaan dat ik tot dan toe had geleid. Nu heb ik de kans om me er full time mee bezig te zijn. Op mijn leeftijd is “Dat komt later nog wel eens” geen optie, want morgen kan al te laat zijn. Dit is wat ik moet doen. En als ik iets doe, ga ik er ook helemaal voor.”

Het is eens te meer duidelijk: Je bent nooit te oud om te rocken!