Tijdens de zondag van het 321 festival te Vaals, 15 september, had ik een intiem feestje met onze Nederlandse techno held. Noem het een interview, noem het een theekransje. Het was in iedere geval een van de meest vreemde, impulsieve, bijzondere, gezellige meetings wat je samen kan hebben na een optreden van de DJ.
Betiteld als de ongekroonde koning van de techno, een inspiratiebron voor collega’s en nieuwkomers, zijn staat van dienst, een pionier in eigen land, noem het maar op, alles is al geschreven over Michel de Hey. Journalisten voor mij schreven het allemaal al; je moet met iets creatiefs komen, wil je nog iets nieuws schrijven over Michel.
Met lichten op rood, wegen onderbroken, bruggen open en alle schapen op de weg, heeft Michel met chauffeur Hidde een hele strijd geleverd om hier te komen. De hele week heeft hij doodziek op bed gelegen en hierdoor 2 gigs moeten afzeggen. Gesterkt, met een aandeel in de apotheek wil hij beslist aanwezig zijn op het 321 festival. Zijn naam staat bij een knallijst van een lineup en dit nieuwe festival wil hij niet missen. De boodschap van “3 countries, 2 days, 1 love” intrigeert hem. De plek, midden op het 3 landenpunt in Vaals, met een mysterieuze geschiedenis, gaf hem de kracht!
Michel straalt als hij zegt dat behalve de plek, ook Limburg speciaal voor hem is. Hij weet dat hij een stevige Limburgse aanhang kent, die hem al tientallen jaren volgen en ook nu weer voor hem op 321 festival bij elkaar gekomen zijn.
Vandaag zorgt het verkeer ervoor dat hij ruim een half uur te laat aanwezig is. Vele fans in de systematic area, 1 van de 3 areas van het 321 festival, wachten en kijken onrustig. Want er wacht een verrassing op Michel.
Backstage is er vanalles geregeld voor de komst van Michel de Hey. De Limburgse fanclub heeft mij weten te strikken om iets te regelen met organisater Nico Baggen en de stagemanager. Het is een traditie geworden dat Michel een Limburgse vlaai aangereikt krijgt door deze groep. Zij volgen overal, zelfs Nighttown. Echter vandaag bij 321 festival is speciaal, want eigenlijk viert Michel hier zijn verjaardag op z’n Limburgs. De vlaai is dan ook van sublieme kwaliteit, met slagroom en chocolade. Zoals hij het graag heeft!
Michel op FB: I love Limburg and This is why! Some traditions are eternal;) tnx for bringing!!!
Als hij binnenkomt rennen met kleine zweetdruppeltjes van het haasten en de griep stel ik me aan hem voor en spreken we af dat we na zijn optreden een interview hebben. On stage maak ik baan voor de overhandiging. Onder luid gejoel en gefluit van het publiek en met knuffels en kusjes neemt hij vol trots zijn cadeautje aan. Op dat moment weet hij zeker dat hij de goede keus gemaakt heeft af te reizen naar Vaals.
Na de volle anderhalve uur, een heerlijke groovy, stevige en vooral interactieve set proberen we een rustig plekje te zoeken. Iets wat moeilijk is. In aanwezigheid van een hond, die er overigens niet mocht zijn en zijn speeltje, steeds terugkerend precies tussen onze benen, word ik en ook Michel nogal afgeleid. Geen vraag en aanbod, maar een goed gesprek, waarbij ook mijn mening gevraagd en gewaardeerd werd. Met verbazing, plezier en gelach hebben we gesproken over zijn gestel vandaag, zijn muziek keuze, zijn evolutie, zijn verjaardag, zijn Limburgse aanhang, zijn verassing en zijn passie van het moment.
Als eerste zijn waardering voor de verrassing die hij kreeg vandaag. Trots dat zijn trouwe aanhang er weer is en hem nog steeds op handen draagt. De herinnering gaat terug naar Nighttown waar het allemaal begon met dit publiek. Toentertijd begon hij uit te blinken en zich te manifesteren als Michel de Hey. Hij gaat de wereld rond, produceert enorm en staat al tientallen jaren geboekt als headliner.
Hij is geïnteresseerd als ik vertel dat ik er toen weinig aan vond wat hij draaide. Het geluid was blikkerig en koud. Heel iets anders dan toen hij mij de eerste keer opviel in Lovefields, Landgraaf in 2003. Vanaf toen weet hij meer te gaan differentiëren en te experimenteren, zonder dat hij zijn eigen sound verliest. Michel herkent dit wel en zegt door de jaren heen zijn muziek ook wel iets aangepast te hebben. Het echte enige Techno bestaat ook niet meer. Als je ouder wordt, wordt je wat gevoeliger en pas je de muziek aan. Ook lef en vertrouwen hebben daarmee te maken. Daarnaast, volgens mij niet onbelangrijk, is Michel ook al 4 jaar pappa en blijft hij geen 24, ook al is dat wat hij met een knipoog blijft volhouden. Michel; mijn genre is tussen house en techno en varieert door de plek, de collega’s die geboekt staan, het publiek, de sfeer en de interactie.
Als ik zeg dat ik het lastig vind als reporter al die stijlen in een hokje te zetten, als ik het beschrijven moet, is hij het met me eens en vraagt me hoe ik dat dan oplos. Ik voel meer en zie; is het buik muziek, is het armen in de lucht muziek, raakt het diep, raakt het hoog, is het stampend of zweverig, warm of koud en meer. Die polariteiten bevallen hem wel en zegt eigenlijk moet je muziek ook omschrijven op wat het met je doet, zo is het beter te begrijpen, zo zou hij het ook willen zeggen.
Op dit moment is de interactie met het publiek het mooiste wat er is, zegt hij. Maar ook de interactie en samenwerking met collega’s. Naast zijn bekende labels, radio, producers en samenwerkingen, gaat hij nog steeds nieuwe uitdagingen aan. De Karavaan waar hij vorige week de closing had, samen met John Digweed was ook zeer boeiend. Digweed welke eigenlijk nooit voor klein publiek draait, kwam voor hem en samen hebben ze een experimentele wonderschone avond met subliem publiek gehad. Maar ook Benny Rodrigues, die hem gisteren overigens vervangen heeft is behalve vriend ook echt een speelmakker in de muziek. Verder blijft Michel ook altijd bezig met contesten en geeft hij jong talent vele kansen. Hij leert hiervan en stelt bij en dat doet hij iedere keer opnieuw.
Op dit moment geniet hij van de optredens in Toffler in Rotterdam. Een club voor ongeveer 500 bezoekers. Hier lijkt hij voor thuispubliek zijn eigen feestjes te bouwen. De kleinschaligheid maakt hem meer gevoelig voor de signalen uit het publiek en hier lijkt een set helemaal te kloppen. Niet dat het van tevoren vaststaat , maar de interactie, maakt dat het klopt.
Michel is gepassioneerd van top tot teen, vriendelijk en met pretogen. We kunnen de hele avond nog wel verder praten en filosoferen, herinneringen ophalen en toekomstbeelden bedenken, maar helaas is het ondertussen weer een uur verder. We maken nog een rondje over het terrein en nemen afscheid. Hij nodigt me uit voor de volgende Toffler en zegt me zijn verhaal mijn eigen oren en ogen te komen verifiëren. We kruipen samen in het karretje en ik breng hem naar zijn auto. Het is een jonge god, ook al is hij de 40 gepasseerd. ..
Vrijdag viert Michel zijn verjaardag in Amsterdam en zaterdag doet hij het over in Rotterdam. Vandaag was zijn feestje in Vaals op het 321 festival day 2.
Lees ook het
verslag van het 321 Festival!
Reporter: Lettermove
Interviewer:
Letter Move
Meer info evenement
Foutje gezien? Let us know!